Dinsdag was in deel 2 van mijn serie over de elfenbankjes in onze achtertuin onder andere het onderstaande elfenbankje te zien. Die foto’s heb ik 15 januari aan het eind van een regenachtige dag gemaakt …
Vandaag publiceer ik nog eens wat foto’s van hetzelfde elfenbankje. Deze foto’s heb ik afgelopen zaterdag gemaakt. Een paar droge dagen hadden het elfenbankje een mooie gedaantewisseling laten ondergaan. De natte groene smurrie in het midden was mooi opgedroogd. Enfin, kijk en oordeel zelf …
Vorige week heb ik hier de elfenbankjes achter in onze tuin geïntroduceerd. In oktober verscheen er een eerste elfenbankje op het stuk boomstam van de hazelaar dat we speciaal met het oog op natuurlijke processen achter in de tuin hebben laten liggen. Sindsdien is het razendsnel gegaan, de onderstaande foto’s dateren van 13 t/m 17 januari. Intussen groeien er vele tientallen elfenbankjes op het stukje stam …
Ik neem regelmatig even een kijkje bij onze schimmelcultuur. Het is niet alleen boeiend om te zien hoe snel de elfenbankjes zich vermeerderen, maar vooral ook hoe de elfenbankjes er onder invloed van het weer steeds anders uitzien. Daarnaast probeer ik er steeds wat dichter op te kruipen en dat levert ook weer interessant materiaal op. Kortom: wordt binnenkort weer vervolgd …
De hoeveelheid kleur en fleur is in onze tuin snel afgenomen de afgelopen weken. De meeste kleur is momenteel nog te vinden in de hoek van een van de druivenstokken. Daarom heb ik tussen 22 oktober en 4 november eens wat foto’s van gemaakt van de verkleurende bladeren, die dit jaar erg mooi zijn …
Het is boeiend om te zien hoe de bladeren allemaal in hun eigen tempo en op hun eigen manier verkleuren. De variëteit aan kleuren is enorm, maar ook de tekening van de nerven is vaak erg mooi om in detail te bekijken. En dan hebben we ’t nog niet eens gehad over de sporen die diverse beestjes op en in de bladeren hebben achtergelaten …
Eind augustus verzuchtte ik hier dat er al vroeg in het jaar grote gaten in de bladeren van de hosta’s vielen. Ik vreesde, dat er in dat tempo inde herfst nog maar weinig van de bladeren over zou zijn. In dat geval zouden we de tijdelijke kleurenpracht van die bladeren misschien moeten missen …
Dat bleek gelukkig erg mee te vallen. Begin oktober begonnen ze ineens van groen naar geel en bruin te verkleuren. Ik blijf het een mooi en boeiend proces vinden. Intussen is het mooiste er wel af, zo verliep het ongeveer …
Zonlicht kan diverse optische verschijnselen tot gevolg hebben. Je kunt hierbij b.v. denken aan de kleuren bij zonsopkomst en zonsondergang, maar ook aan fenomenen als een regenboog, een halo of een bijzon. Een ander zeldzaam optisch fenomeen is irisatie. De zeldzame iriserende wolken ontstaan bij de breking van licht in kleine waterdruppels of ijskristalletjes …
In verband met het gebruik van nieuwe medicatie mocht ik afgelopen week van maandag t/m woensdag niet autorijden. Op die dagen heb ik mijn beweging daarom tussen de buien door in de tuin gemaakt. Bij het voorbij trekken van een wolkenformatie die mijn aandacht trok, zag ik op een bepaald moment iriserende kleuren verschijnen …
Omdat ik dit verschijnsel wel vaker had gezien, herkende ik het meteen. Irisatie ontstaat altijd in de buurt van de zon. Die kant moet je dus ook op kijken om het te zien. Doe dat echter altijd voorzichtig, kijk nooit rechtstreeks in de zon wanneer de wolken wijken …
Welgeteld zes minuten later verdwenen de iriserende kleuren net zo snel als ze waren verschenen. Voor mij werd het op dat moment tijd om naar binnen te gaan, want de iriserende wolken werden korte tijd later gevolg door een felle bui …
Ik sluit af met een korte, maar duidelijke uitleg over het ontstaan van iriserende wolken van weerman Peter Kuipers Munneke …
Klikken mag (maar alleen om de foto te vergroten) …
Nadat een groepje mussen nog even tuin in de al goeddeels kale prunus had zitten ravotten, was het stil in de tuin vanmorgen. Geen gebrom of gezoem van insecten, geen gefladder van een vlinder of een jagende juffer. Droogte en de stilaan naderende herfst tekenen het beeld van de tuin …
De varens zijn het aanzien niet meer echt waard, het totaalbeeld biedt een bizar rommelig beeld. Maar er is zoveel meer dan een totaalbeeld. Daarom heb ik mijn krukje vanmorgen na de koffie eens even naast de varens gezet om er wat details uit te lichten …
Afanja's Weblog 