Sciencefiction anno nu

Wie hier al wat langer meeleest, weet dat ik ’s nachts nog wel eens voor één of ander hemels verschijnsel naar buiten wil gaan. Tot nu toe ging het daarbij voornamelijk om zaken als poollicht, lichtende nachtwolken, een maansverduistering of een passage van het ISS. Sinds zondag kan ik daar weer een nieuw fenomeen aan toevoegen: de Starlink Satelliettrein van Elon Musk …

Starlink is een satellietnetwerk in opbouw van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX voor het aanbieden van internettoegang. Door duizenden satellieten in een lage aardbaan te plaatsen hoopt het bedrijf wereldwijd breedbandinternet te kunnen leveren, tegen een prijs die vergelijkbaar is met huidige (bekabelde) internetverbindingen. Er zijn vergunningen voor het operationeel netwerk met tot 12.000 satellieten en SpaceX vroeg in oktober 2019 een vergunning voor een uitbreiding met nog eens 30.000 satellieten aan. Na twee lanceringen met ieder 60 satellieten was Starlink in januari 2020 gemeten naar het aantal satellieten reeds het grootste satellietnetwerk ter wereld (bron: Wikipedia)

Die satellieten worden in batches van 60 stuks met een raket de ruimte in geschoten. Eenmaal in een baan om de aarde worden die satellieten losgelaten, waarna ze in eerste instantie in een lange trein achter elkaar aan lijken te zweven. Zondag, maandag en dinsdag was de passage van zo’n satelliettrein rond 22:00 uur heel mooi te zien, omdat ze recht over ons heen kwamen. Zondagavond was het zo indrukwekkend, dat ik Aafje er voor naar buiten heb geroepen. En sinds maandag is mijn fotomaatje er ook wel enthousiast over. Zondag was het een wonderlijke sciencefictionachtige ervaring om bijna een half uur lang een lint van satellieten over te zien komen. Het deed me onwillekeurig denken aan één van de mooiste sciencefictionfilms die ik ken ‘Close Encounters of the Third Kind’

Gisteravond is er opnieuw een Starlink raket gelanceerd. De passage van de satellieten van Starlink 6 is vanavond ergens tussen 21:55 en 22:05 uur te zien vanuit ons land. We hebben alleen de pech dat de passage relatief laag boven de horizon is en dat de satellieten nog dicht bij elkaar zitten. Ze verschijnen op ca. 10 graden hoogte in het westen, waarna ze klimmen tot een hoogte van ca. 25 graden in het ZZW. Daarna verdwijnen ze in het ZZO op ca. 15 graden hoogte uit zicht. De volledige passage duurt maar kort, omdat de satellieten zo kort na de lancering nog dicht bij elkaar zitten. Als het meezit krijgen we een mooi glinsterend lint van parels te zien. En als het tegenzit hebben we in elk geval de frisse avondlucht even op kunnen snuiven …

UPDATE:

Vanaf ca. 21:30 uur passeert eerst nog een vloot eerdere Starlink-satellieten. Die zijn wat hoogte betreft een stuk gunstiger voor ons. Probleem is alleen dat het dan waarschijnlijk nog schemert.