Waar pake woonde

Geplaatst op door

Letterlijk en figuurlijk op een steenworp afstand van ons huis stond aan de overkant van de vaart het huisje van mijn pake (opa voor niet-Friestaligen). Met hem heb ik de eerste jaren van mijn leven vele uren doorgebracht, en daar kijk ik nog altijd met warme gevoelens op terug. Begin 1966 overleed hij op 64-jarige leeftijd aan een hartstilstand. Veel te vroeg natuurlijk, maar toen waren wij al vrienden voor het leven geworden …

Na pake zijn overlijden hebben een oom en tante er nog enige jaren gewoond. Ook bij hen heb ik nog diverse keren met plezier gelogeerd. Nadat oom en tante naar Lemmer verhuisden werd pake’s huisje afgebroken. Nu rest nog slechts dit stukje grond …

In het huis dat net voorbij dat van pake stond, woonde in mijn jongste jaren een vriendelijk en lief ouder echtpaar. Ook hun huis is al lang geleden afgebroken. Aan het eind van de Commissiepolle staan nu nog enkele van de oorspronkelijke huizen (of delen daarvan). Voor zover ik weet, zijn het allemaal vakantiehuisjes, het één wat mooier dan het ander. In één van die huisjes, waarschijnlijk het meest rechtse, woonde in de jaren 60 een wat zonderlinge oude man. Hij liet zich nauwelijks zien en dat maakte me in mijn herinnering altijd wat huiverig in de buurt van zijn huis …

De mooiste huisjes staan helemaal achteraan langs de Commissiepolle. Wat dacht je van dit fraaie stulpje aan de andere kant van de vaart …?

Het laatste huis direct aan het pad is recentelijk verkocht (vraagprijs € 140.000 k.k.). De voorgevel kan wel een kwastje verf gebruiken, maar als je dan de andere gevel bekijkt, is duidelijk dat eraan gewerkt wordt. De tuin zag er voor de verkoop uit als een woestenij, en kijk eens wat het hoveniersbedrijf ervan heeft gemaakt, compleet met Pipowagen en hottub …

En zo waren we via mijn geboortehuis (1) en de plek waar ooit pake’s huisje stond, aangekomen aan het eind van de Commissiepolle (2). Dwars op de Commissiepolle loopt de Middenvaart. Sla je daar rechtsaf, dan loopt het pad na 200 meter dood. Ga je linksaf, dan kom je na ruim 600 meter uit in Echten …

Daar aan het eind van de Commissiepolle ligt een loopbruggetje over de Middenvaart. Op dat bruggetje stond bij vorige bezoeken altijd een stoel. Die stoel is intussen vervangen door een mooi bankje. En ook op de wal staat nu een bankje. Vanaf dat tweede bankje heb ik de onderstaande foto genomen. Morgen een rondblik vanaf het bruggetje over het vlakke Friese polderland …

  • wordt vervolgd

46 gedachten over “Waar pake woonde”

  1. Erg mooi, je verslag. Met de zonderlinge man roep je bij mij ook herinneringen op aan een vrouw die niet ver van mijn grootouders woonde. In een mooi maar duister huis, met een boomgaard naast. Ik was er als kind bang van, wellicht omdat ik op mijn jonge leeftijd de verrimpelde, krom lopende vrouw die tandenloos moemelde, niet erg goed kon plaatsen.

    Geliked door 1 persoon

  3. Een daalders plekje om als kind te wonen. En een groot geschenk dat je zo dicht bij pake en beppe woonde.
    Ik zit net nog eens aandachtig te kijken naar de foto van de drie generaties. Ik krijg sterk de indruk dat je veel op je pake lijkt, meer dan op je vader.
    Er staan daar wel meerdere opknappertjes.
    Vanuit de hottub heb je wel een weids uitzicht, maar aan de andere kant heeft ook iedereen kijk op de mensen in de hottub. Alhoewel het daar vast niet zo druk is.
    Ik heb genoten van deze met zorg samengestelde serie.

    Geliked door 1 persoon

  4. Wat een voorrecht om zo’n fijne pake zo dicht in de buurt te hebben als kind.
    Wát een veranderingen na zoveel jaren: huizen die meer niet meer zijn, vakantiewoningen in plaats van woonhuizen.
    Ja, zo gaat het als je een tocht onderneemt naar je wortels.
    Heel bijzonder voor je kleinkinderen om mee te maken.

    Geliked door 1 persoon

    • Ik heb het een prachtige plek gevonden om op te groeien, Zem.
      De veranderingen over de laatste 50 jaar vallen eigenlijk reuze mee, ik kan er nog steeds doorheen kijken.
      Hopelijk pikken de jongens er wat van mee. Het zou mooi zijn als ze onder het motto ‘Weet je nog wel toen …’ ooit over mij kunnen praten, zoals ik dat nog steeds over mijn pake kan doen.

      Like

  6. Het is mooi dat je de herinneringen uit je jongste jaren nog enigszins tastbaar kunt beleven, al is er een deel verdwenen door afbraak. Het is wel een mooie landelijke omgeving waar het nu ook nog fijn vertoeven lijkt.

    Geliked door 1 persoon

    • In de kern is er eigenlijk weinig veranderd. Het grootste gemis zou het ontbreken van dat oude huisje van mijn opa kunnen zijn. Maar in combinatie met de plek van ons oude huis kan ik de plek waar het stond nog wel reconstrueren. En gelukkig heb ik de foto’s nog om dat beeld verder te kunnen ‘inkleuren’.
      Het is nog altijd een fijne plek waar ik de hectiek van de wereld rondom gemakkelijk even aan me voorbij kan laten gaan.

      Like

  7. Das war einmal. Maar de huisjes die je nu laat zien staan er ook mooi, het is en blijft een onbedorven land, zo oogt het en zo is het waarschijnlijk ook.
    Longen voor de bewoners van industriegebieden, kunnen ze in de vakanties komen ademhalen.

    Geliked door 1 persoon

  8. Ik val hier midden in mooie herinneringen. Die oude kiekjes zijn schitterende herinneringen. Jij woont nog in je geboortebuurt. Heerlijk is dat, lijkt me. Wat een groene rustige streek toch. Was ooit in Friesland, jaren terug een aantal dagen met mijn kinderen en mijn moeder. Ik kwam terug thuis en er was ingebroken 🙂 . Ergens moeten er nog foto’s zijn van Friesland denk ik, zou ik eens moeten zoeken.

    Geliked door 1 persoon

  14. Weer een mooi logje over jouw pake en de omgeving waar je opgroeide. Pake klinkt zo lief. Wat jammer dat hij zo vroeg is gestorven. Je beseft pas hoe jong dat is als je zelf die leeftijd nadert of al voorbij bent. Mijn dochter had ook zo’n sterke band met mijn vader, haar opa. Hij nam haar graag mee op sleeptouw en was op dit ene kleinkind -tussen alle andere- enorm verzot. Ze verjaarden dan nog eens op dezelfde dag. Ze noemde haar opa altijd ‘mijn beste vriend.’ Toen hij stierf was mijn dochter zes. Ik ben toen erg geschrokken hoe groot zo’n klein kind haar verdriet was. Maanden heeft ze geweend. Intens verdriet en treuren. Ze had ook veel compassie met mijn moeder. Nog steeds praat ze vol trots over mijn pa, haar beste vriend. Ze zal hem nooit ofte nimmer vergeten want ze wist en voelde dat ze voor hem iets speciaals was. Zoiets had jij vast ook met je pake.

    Geliked door 1 persoon

  15. Snuisteren in oude foto’s en genieten van oude herinneringen… is wel fijn !
    Vroeger dacht ik dat dat iets voor oude mensen was…
    Maar stilletjes zijn we ook in die groep van ‘oudere mensen’ verzeild geraakt 🙂
    Je hebt heel mooie jeugdjaren gekend denk ik 🙂

    Geliked door 1 persoon

  16. Ik ben de eerste jaren door mijn Pake opgevoed. Die band heeft er dan ook altijd bestaan tot aan zijn dood. Mijn Pake was een echt Rooie rakken en heette uiteraard ook Sjoerd…

    Geliked door 1 persoon

    • Op de eerste twee foto’s ben ik inderdaad te jong om het me te kunnen herinneren. Maar op de laatste was ik 4 of 5 jaar, van die laatste twee jaar op de Commissiepolle weet ik nog verrassend veel.

      K.K. betekent dat er behalve de prijs van de woning nog een aantal extra zaken door de koper moeten worden getaald. Daarbij gaat het om zaken als overdrachtsbelasting, notariskosten en kadasterkosten. Gemiddeld komt er dan 5 à 6% over de prijs heen.
      Voor iemand die vitaal is (je kunt er alleen lopend of op de fiets komen) en van rust en ruimte houdt is het een ideale plek. Maar zo lag het er niet bij voordat de hovenier ermee klaar was. En ook in en aan het huis zal het nodige verspijkerd zijn.

      Like

Reacties zijn gesloten.