Het straatnaambordje aan het eind van de Commissiepolle staat nog net als tijdens mijn vorige bezoek op een hoogte van pakweg 40 cm. Bovendien verkeert het deels in de greep van de gele lis …
Terwijl de jongens op het bruggetje stonden te genieten van het uitzicht over de Middenvaart en de omliggende landerijen, vertelde ik zo aan de gezichten op de middelste foto te zien, nog een sterk verhaal uit de jaren 60 …
Nieuwsgierigheid naar het onbekende lonkte, en dus liep Nils na enige tijd met beide jongens het doodlopende pad langs de Middenvaart in …
Dat stelde mij in de gelegenheid om vanaf het bruggetje nog eens in alle rust het landschap van noord via oost naar zuid in me op te nemen …
Daarna nestelde ik me in afwachting van de rest van de familie nog even lekker op het bankje aan de waterkant …
- wordt vervolgd
Afanja's Weblog 
Pingback: Terug naar de Middenweg | Afanja's Weblog
Hat een weidsheid, Afanja!
Dat moet haast wel goed zijn voor heel veel ruimte in je hoofd!
groetjes!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk als je met de kleinkinderen hier kunt wandelen en wat mooie herinneringen kunt delen, en je mag je daar best een sterk verhaal van maken. Ik vind de omgeving ook erg mooi en het lijkt mij rustgevend.
LikeGeliked door 1 persoon
Het was een heerlijke middag, waar we alle vier volop van hebben genoten.
Als je houdt van rust en ruimte en van een groot meer dichtbij, dan is het een uitstekende plek.
LikeLike
Nu maar afwachten wat het ontdekkingsteam gevonden heeft in het doodlopend pad.
LikeGeliked door 1 persoon
Een mooie aflevering van deze serie, had je naar dat bankje toe gepraat? 😏
De jongelui lopen verder dan jij, zo gaat dat. Kon jij ze met trots bekijken.
LikeGeliked door 1 persoon
Er stond in het verleden lang een stoel op dat bruggetje. Ik had in gedachten om daar even rust te pakken, maar dit was nog veel mooier. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ze kunnen in ieder geval hier het verhaal teruglezen… Dat is het voordeel van een blog.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat bankje staat daar perfect ! Zalig om nog wat na te genieten van de kleinkinderen (allee ja, zo klein zijn ze niet meer 😉 )
LikeGeliked door 1 persoon
Het kleinste is er inderdaad wel vanaf bij de jongens. Maar elke fase heeft zijn eigen charme, dat geldt zeker ook voor de tienerfase. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik dat zo zie dan was dat wel een heel sterk verhaal. 😉
Dat zijn mooie plekjes voor de bankjes. Slim om daar de mannen op te wachten.
Mooie weidse blikken.
LikeGeliked door 1 persoon
Het bankje op de brug in plaats van de stoel vind ik een enorme sprong voorwaarts. Het plekje leent zich er goed voor om verhalen te vertellen. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Sterke verhalen gaan er in als koek. Leuk zo samen te wandelen.
LikeGeliked door 1 persoon
en dan ogen dicht en alles nog even laten passeren dat is genieten met een grote G
LikeGeliked door 1 persoon
I can see that drawing out memories for you.
LikeGeliked door 1 persoon
It was great fun to go back to my childhood with the grandsons.
LikeLike
altijd leuk zo met de kleinkinderen op stap Jan
prettige dag
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een leuk blog Jan, zo’n wandeling samen is genieten toch?
LikeGeliked door 1 persoon
Zo is het, dat pakken ze ons niet meer af!
LikeLike
Wat een schitterende plek voor een straf vertelsel! Weer een mooie serie. Ik kijk uit naar het volgende logje!
LikeGeliked door 1 persoon
sterke verhalen Jan, daar ga ik voor zitten dat deden wij vroeger ook graag LOL
elkaar een beetje bang maken in het donker dat vonden we super tof 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn zo met je kleinkinderen, koesteren die momenten!
LikeGeliked door 1 persoon
Reken maar, Willie, dat zit wel goed.
LikeLike
Een prachtig weids landschap. Dat bankje staat er wel zeer mooi met een zicht op heel de omgeving. Zijn dat je kleinkinderen Jan? Heb de start nog niet gelezen. Pepijn, die grote man???
LikeGeliked door 1 persoon
Pepijn is de jongste van de twee en Tijmen heeft het langste haar. De man die doet alsof hij er niet bij hoort, is de vader.
LikeGeliked door 1 persoon
haha!
LikeGeliked door 1 persoon
het bankje kon nergens mooier geplaatst worden
LikeGeliked door 1 persoon
Dat bankje staat daar zo prachtig. Uitkijkend op oneindigheid.
De kleinkinderen mee slepen in je mooi verhaal, heerlijk!
En daarbovenop mogen wij nog mee genieten.
LikeGeliked door 1 persoon
Je weet toch dat ik plezierige momenten graag deel. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Het wordt een prachtige serie zo, waar ze (later) vast nog vaak aan zullen denken.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste kan ik alleen maar hopen.
LikeLike