In en op de luchtwachttoren

Vanaf het Oudemirdumerklif kun je op mooie dagen met een beetje geluk de luchtwachttoren1,35 km naar het noorden net tegen de bosrand zien staan. Aan de voet van de toren is een grote witte lijst te zien, die we verderop in dit logje van dichtbij zullen zien. Op de onderstaande foto kun je ook mooi iets van de lichte glooiingen van het Gaasterlandse landschap zien …

In augustus 2006 kwamen Aafje en ik samen langs de luchtwachttoren. Tot mijn verrassing stond de deur toen open. Ja, en toen kon ik het niet laten om mijn lichte hoogtevrees te weerstaan en de toren te beklimmen …

Geheel tegen mijn verwachting in besloot Aafje mee te gaan, zodat we even later samen konden genieten van het uitzicht over de zuidwest hoek van Gaasterland. We hadden de pech, dat het wat bewolkt en heiig was die dag. Ook de intussen flink gegroeide omringende bomen maakten het zicht er niet beter op. Toch was het uitzicht in de richting van het Oudemirdumerklif de moeite waard, temeer daar ik de deur van de toren sindsdien niet meer open heb aangetroffen …

Tot slot nog even wat foto’s van het duizelingwekkende trappenhuis. Echt jammer dat de eigenaren niet méér met de toren doen. …

Veilig terug op de grond, kregen we aan de andere kant van de weg ook nog even een blik op het Oudemirdumerklif door de lijst met Friese pompeblêden, die we aan het begin van dit logje vanaf datzelfde Oudemirdumerklif in de verte konden zien …

Tot slot nog een filmpje over de toren. In dit door de VPRO uitgezonden programma gaat oud-luchtwachter Teun Stoker met de huidige eigenaren van de toren, de gebroeders Jaarsma, naar boven om herinneringen op te halen …

Bij luchtwachttoren 6H3

Vanaf het Oudemirdumerklif zetten we koers naar het Mirnser Klif. Daarbij passeerden we de oude luchtwachttoren 6H3 aan het Huningspaad bij Oudemirdum (Google Maps). In de jaren 50 en 60 stonden er in ons land 138 van deze luchtwachttorens. Het waren uitkijkposten van het Korps Luchtwachtdienst. Zij speurden in het begin van de Koude Oorlog het Nederlandse luchtruim af naar laagvliegende Russische vliegtuigen, omdat de radarapparatuur indertijd nog niet geschikt was om snelle, laagvliegende vliegtuigen te kunnen signaleren…

De luchtwachttorens waren onderdeel van een netwerk van 276 uitkijkposten verspreid over heel Nederland. Er waren 138 posten op bestaande gebouwen, zoals op molens en fabrieken en 138 in de speciaal voor dit doel gebouwde losstaande torens. Een toren van beton was goedkoop en had lage onderhoudskosten, daarnaast was hij ook vanuit technisch oogpunt het meest geschikt. De keuze viel op een systeem van geprefabriceerde betonnen raatbouwelementen …

Luchtwachttoren 6H3 is 14,3 meter hoog en staat op een heuvel van ongeveer 12 meter hoog (vlak bij het hoogste punt van Gaasterland). Die heuvel was kostenbesparend op bouw en materiaal. Boven op de toren is het uitkijkplatform, dat bestaat uit een open ruimte van 3 bij 3 meter met een 1,5 meter hoge borstwering. De toren is in 1953 ‘ter camouflage’ tegen de bosrand gebouwd, Ooit hadden de luchtwachters hier een ruim zicht, inmiddels is het bos hoger geworden dan de luchtwachttoren …

Nadat ik de toren rondom had bekeken en gefotografeerd, heb ik de camera even voorzichtig door een van de gaten binnen de vier muren gehouden om een indruk van het binnenwerk te krijgen …

– morgen nemen we echt een kijkje in en op de toren

Koeien op ’t Klif

Je kunt je druk maken om die windturbines op het IJsselmeer, maar daar wordt de situatie niet anders van. Ik heb ze intussen geaccepteerd als een gegeven en richt mijn blik liever op andere zaken. Zoals op die passerende driemaster bijvoorbeeld …

Of op de zeilboten die in de verte heen en weer voeren voor de kust van de Noordoostpolder …

Veel vogels zijn er meestal niet te zien bij het Oudemirdumerklif. Op die dag was er een graspieper, die onze aandacht net zo lang bleef trekken, tot we een paar foto’s van hem konden maken. Een stukje in noordwestelijke richting was op een ondiepte een grote groep aalscholvers en zwanen te zien. Een paar andere zwanen zwommen al grondelend van noord naar zuid voor ons langs. Iets naar het zuiden zagen we een groepje koeien, die stond te baden in wat mogelijk ooit Minne zijn haventje was …

Terwijl we later terugliepen naar de auto, zagen we dat de koeien het zes meter hoge Oudemirdumerklif hadden beklommen om boven verder te grazen …

Langs het Minneminnespaad

Nadat we in mei een dagje in het noordoosten van Fryslân hadden doorgebracht, hebben fotomaatje Jetske en ik begin juni een ritje gemaakt naar het zuidwesten van de provincie. Vooral de kliffenkust van Gaasterland verdient een regelmatig bezoek. Met het vlakke noordoosten nog vers in het geheugen, lijkt Gaasterland ineens nog wat heuvelachtiger dan het in werkelijkheid is. De eerste stop was ook ditmaal bij het Oudemirdumerklif. En zo gaan we van het ene huisje met een bijzondere geschiedenis naar het andere …

Onze kuier naar het Oudemirdumerklif (Google Maps) begon weer bij het huisje van Minne Minnes de Vries, de laatste Zuiderzeevisser van het Klif. Zeven jaar na de afsluiting van de Zuiderzee door de Afsluitdijk, hing Minne zijn netten in 1939 voorgoed aan de wilgen. Zijn levensverhaal kun je hier lezen, intussen liepen we in rustig tempo over Minneminnespaad in de richting van het IJsselmeer …

Vlak nadat we de strakke horizon van het IJsselmeer in beeld kregen, zagen we een bruine kiekendief over de kustlijn zweven. Al snel streek hij neer op een paal met een bordje. Toen we halverwege het paadje de blik wat meer naar het zuiden wendden, zagen we in de verte de windturbines van het windpark bij Urk boven de horizon uit torenen. Het is altijd weer even schrikken …

Na de korte eerste schrik, ben ik echter ook steeds weer snel gewend aan het beeld. Ik heb me nooit erg druk gemaakt over die windturbines trouwens. We zullen linksom of rechtsom naar een duurzame energievoorziening moeten, wind en zon zijn nu eenmaal voor de hand liggende opties waar snel resultaten mee worden gehaald. Ik weet dat niet iedereen het daar mee eens is, want ook aan zon en wind zitten nadelen. Genoeg stof om even wat over te mijmeren op de bankjes op het Oudemirdumerklif. …

wordt vervolgd

Nog even achterom kijken

Nadat we onder het genot van koffie en koek een uurtje hebben genoten van het uitzicht vanaf het Oudemirdumerklif, besluiten we verder te gaan. Er staan tenslotte nog twee kliffen op het programma. We volgen het Minne Minnespaad terug naar de auto, en zoals altijd op deze plek, kan ik het ook nu halverwege het pad niet laten om nog even achterom te kijken. Onze volgende pleisterplaats ligt bij het bos helemaal rechts aan de horizon …

160622-1209x

Bij het hek en de stroommat halverwege het pad doe ik nog even een paar stappen zijwaarts om nog even zicht te krijgen op de zuidkant van de zuidelijke tuinwal langs het pad …

160622-1226x

Maar belangrijker nog is dat dit de kans biedt voor een laatste blik op het IJsselmeer en de paaltjes die het eind van het Oudemirdumerklif ter plekke markeren. Eventueel grazend vee zou zonder die afscheiding mogelijk enkele meters naar beneden kunnen tuimelen …

160622-1211x

Deze aanblik … dat weiland, die paaltjes en daarachter die grote leegte met hooguit af en toe één of twee passerende zeilboten … Ik kan daar elke keer wanneer ik hier ben weer van genieten. En dat geldt nog net wat meer wanneer de zon het water even lekker laat glinsteren …

160622-1230x

Maar niet langer gedroomd … op naar het Mirnser Klif!

Op het Oudemirdumerklif

Aan het eind van het door tuinwallen omgeven Minne Minnespaad komen we na enige tijd op het Oudemirdumerklif (kaart Google Maps) aan en krijgen we vanaf bijna 8 meter hoogte een prachtig uitzicht over het IJsselmeer …

160622-1151x

Samen met een ouder paar, dat een verdieping lager op één van de zeven bankjes zit, genieten we een tijdlang van de leegte op het zonovergoten IJsselmeer …

160622-1143x

Nou ja, leegte … echt helemaal leeg is het IJsselmeer zeker in de zomermaanden maar zelden. Woensdag zagen o.a. een fraaie driemaster tussen ons en Enkhuizen richting Lemmer koersen …

160622-1153x

Gestaag voorbij drijvende wolken zorgen intussen voor een mooi lichtspel van donkere vlakken die over het wateroppervlak glijden …

160622-1204x

Als we de blik in zuidelijke richting wenden, zien we dat de leegte aan de horizon boven de vlakke Noordoostpolder voorgoed is verdwenen …

160622-1139x

Daar is in de afgelopen jaren het grootste windmolenpark van ons land verrezen, dat op 21 juni jl. door minister Kamp van Economisch Zaken is geopend …

160622-1140x

Helemaal klaar lijkt het park nog niet te zijn, want met een enorme kraan worden nog werkzaamheden uitgevoerd bij één van de enorme turbines …

160622-1205x

En voor wie nu denkt: “Ach, die paar windturbines, dat valt toch wel mee …” Nee, het valt niet mee, want het zijn er gigantisch veel, 86 om precies te zijn. Hieronder zie je nog maar een deel van het totale park. Maar ja, we zullen toch aan duurzame energie moeten werken en wennen. En laten we eerlijk zijn, die krengen moeten toch ergens staan …

160622-1150x

Er zit weinig anders op dan af en toe maar eens de andere kant op te kijken of een oogje dicht te knijpen, vrees ik. In dit geval richten we de blik gewoon maar weer samen met het oudere paar op de nog steeds maagdelijk lege vlakte van het IJsselmeer in westelijke richting …

160622-1142x

Ondanks die windturbines houd ik nog steeds van dit unieke stukje Fryslân!