Nadat ik na afloop van mijn barre fotokuier langs de ijzige paaltjesrij aan het Wad weer tegen de zeedijk omhoog was geklauterd, liep ik over de kruin van de dijk in de richting van het monument ter herinnering aan de vissersramp van 1883 …

Terwijl ik daar over de trap afdaalde naar het tweelingdorp Paesens-Moddergat (kaartje Google Maps), viel mijn blik plotseling op het beeld van een moeder met kind, dat ik hier nog niet eerder had zien staan. Nu er sneeuw lag, kon ik het beeld gewoon niet missen …

Omdat dit stukje Wad bij Paesens-Moddergat een van mijn favoriete plekjes in Fryslân is, ben ik hier al vele malen geweest. Vanaf de dijk loop ik eigenlijk altijd meteen linksaf in de richting van de parkeerplaats, want meestal ben ik blij dat ik dan weer even in de auto kan zitten om mijn benen wat rust te geven.  Ditmaal moest ik eerst toch maar even een stukje naar rechts …

Het beeld “Fiskersfrou” van beeldhouwer Hans Jouta blijkt hier op 7 maart 2008 te zijn geplaatst op initiatief van dorpsbelang Paesens-Moddergat. De “Fiskersfrou” is een eerbetoon aan de vrouwen van Paesens-Moddergat, die na de ramp van 1883 voor een zware taak stonden: de zorg voor de kinderen en rond zien te komen van een karig inkomen …

Bij die ramp vergingen in de nacht van 5 op 6 maart 1883 17 van de 22 schepen tellende vissersvloot van Paesens-Moddergat met man en muis.  De dood van 83 dorpelingen sloeg diepe wonden in het vissersdorp. Op de laatste foto is op de achtergrond het grote monument ter herinnering aan de vissersramp te zien, dat hier in 1958 op de zeedijk werd geplaatst …

Morgen in “De lange witte winter”: heideschapen in besneeuwde duinen.