Vuurjuffers in actie

Gisteren heb ik mijn camera gericht op een paar objecten op grote afstand van de aarde, de maan op zo’n 384.954 kilometer en de zon op ruim 149 miljoen kilometer afstand. Voor de foto’s van vandaag blijf ik dichter bij huis …

Mede dankzij het nieuwe zonnescherm is het met dit weer een groot deel van de dag goed toeven op het terras. Toen ik er maandagmiddag zat, zag ik een vuurjuffer aan de achterkant van de vijver neerstrijken …

Niet veel later waren er twee vuurjuffers bezig met een workout op het blad van de waterlelie. Als het een beetje meezit, hebben we volgend jaar dus niet alleen jonge merels, maar ook uitsluipende juffertjes in de tuin … 😉

Een juffer op ’t terras

Om te beginnen dank voor alle reacties en complimenten op de ‘Druppelstudies’ van gisteren en maandag. Nu kijk ik nog meer uit naar een periode met droog weer. Want ik ben met de druppels zo langzamerhand op het punt aangekomen, dat het moeilijk wordt om mezelf met de beschikbare middelen nog te verbeteren …

Gelukkig hadden we vooruitlopend op een langere periode met droog weer dinsdagmiddag al dusdanig veel zon, dat we in ieder geval weer eens even in de tuin konden zitten. Daar streek na enige tijd een vuurjuffer voor me op het terras neer. Het was de eerste dit jaar. Vanuit fotografisch oogpunt had hij wel een mooier plekje kunnen uitzoeken, maar hij liet zich wel even heel netjes van alle kanten portretteren …

Een juffertje bij de vijver

Ruim twee weken geleden verscheen de eerste waterjuffer van dit jaar bij de vijver. Vermoedelijk gaat het om een vuurjuffer die nog niet helemaal op kleur was …

Het diertje zat aan de verste kant van de oude zinken teil op één van de langwerpige bladeren van de blauwe iris. Dat was voor mij niet echt een handig plekje. En dat werd nog versterkt door de wat vlagerige wind, die het blad af en toe flink op en neer liet dansen …

Maar ach, die extra handicaps maken het op zo’n moment ook extra uitdagend om er uiteindelijk toch een paar aardige foto’s uit te kunnen slepen …

Een juffer bij Sparjebird

Aan mijn toppentuursessie kwam een eind, toen ik aan het geklik van haar camera hoorde dat Jetske vlak achter het bankje in de weer was. Dat is meestal het sein dat er weer wat te beleven valt …

Ze bleek een vuurjuffer te hebben ontdekt op een hulstblad. Een mooie combinatie van groen en rood, die me zowaar even aan kerst deed denken …

Toen we even later weer naast elkaar op het bankje zaten en Jetske haar Whatsapp aan het bijwerken was, streek dezelfde waterjuffer op haar hand neer. Dat deed me dan weer denken aan een middag bij Jetske op de camping vorig jaar. Daar werden Aafje en Jetske beurtelings door libellen gebruikt als prettige landingsplaats. En dat vind ik toch een aangenamere associatie dan die aan kerst …

En zo eindigde deze kuier door Speelbos Sparjebird langs een aantal houten dieren uiteindelijk toch nog met een aantal foto’s van een echt beestje. Ik denk, dat er nog wel eens een vervolg komt.   🙂

Juffertjes in de tuin

Een heus paradijs voor vlinders en bijen is ons tuintje nog nooit geweest, daarvoor is het er vooral vanwege de hazelaar te donker. En ook een grote, hoge pol bamboe wierp tot het najaar van 2017 dagelijks zijn schaduw over de tuin. Toch heb ik er in de loop der jaren heel wat insecten kunnen kieken. Vorig jaar leek het insectenleven in ons tuintje echter ineens tot een fatale stilstand te komen …

Voor zo ver ik na heb kunnen gaan, heb ik er vorig jaar maar één waterjuffer kunnen kieken. Dit jaar ziet er het weer wat florisanter uit. Vooral bij de door Aafje opnieuw ingerichte border achter in de tuin is het de laatste dagen een komen en gaan van bijen. En er zweven ook regelmatig weer waterjuffers door de tuin. En gelukkig zijn ze ook vaak genegen om even ergens neerstrijken …

Vuurjuffer en azuurwaterjuffer lijken favoriet te zijn, maar ik heb me voorgenomen om me niet meer druk te maken om de naamgeving van bloemetjes en beestjes. MS brengt niet alleen fysieke en motorische problemen met zich mee, maar ook het (korte termijn) geheugen wordt er niet beter op. Ik vind het langzamerhand eigenlijk zonde van de energie om elke keer namen op te zoek. Ik geniet liever gewoon van hetgeen ik heb gezien en gefotografeerd …

Een vuurjuffer in de tuin

Begin juni schreef ik al, dat ik in ons tuintje dit jaar nog maar weinig mooie insectenfoto’s heb kunnen maken. Daarin is ruim drie weken later nog maar weinig verbetering opgetreden. De komende dagen zal ik de hoogtepuntjes van de schrale oogst tot nu toe de revue laten passeren …

180514-1550x

Om te beginnen één van mijn favorieten: de vuurjuffer. Voorgaande jaren een vaste bezoeker, die zich regelmatig liet zien bij de vijver. Dit jaar is deze vuurjuffer (gekiekt op 14 mei 2018) tot dusver de enige juffer die zich in mijn bijzijn in ons tuintje heeft vertoond dit jaar …

180514-1551x