Een juffer bij Sparjebird

Aan mijn toppentuursessie kwam een eind, toen ik aan het geklik van haar camera hoorde dat Jetske vlak achter het bankje in de weer was. Dat is meestal het sein dat er weer wat te beleven valt …

Ze bleek een vuurjuffer te hebben ontdekt op een hulstblad. Een mooie combinatie van groen en rood, die me zowaar even aan kerst deed denken …

Toen we even later weer naast elkaar op het bankje zaten en Jetske haar Whatsapp aan het bijwerken was, streek dezelfde waterjuffer op haar hand neer. Dat deed me dan weer denken aan een middag bij Jetske op de camping vorig jaar. Daar werden Aafje en Jetske beurtelings door libellen gebruikt als prettige landingsplaats. En dat vind ik toch een aangenamere associatie dan die aan kerst …

En zo eindigde deze kuier door Speelbos Sparjebird langs een aantal houten dieren uiteindelijk toch nog met een aantal foto’s van een echt beestje. Ik denk, dat er nog wel eens een vervolg komt.   🙂

Turend naar frisgroene toppen

Sparjebird is een speelbos naar mijn hart. Niet alleen vanwege de mooie uit hout tevoorschijn getoverde dieren en de leuke opdrachten voor jong en oud, maar ook omdat niet ver voorbij de eekhoorn al het tweede gerieflijke zitplekje op deze fotokuier stond. Het bankje was in zon en luwte op dat moment zeer welkom. Denkend aan de opdracht, zakte ik even lekker onderuit en richtte ik de blik omhoog …

De kleurrijke tooi van herfstbladeren kan erg mooi zijn, maar ook de frisgroene tinten van bladeren in het voorjaar loont de moeite van het bekijken. En zo gaf ik me even over aan de zachtjes heen een weer wiegende bladeren boven me … Eekie heeft zich niet laten zien, maar mijn fotomaatje attendeerde me wel op wat anders …

– wordt vervolgd –

Met eekie naar de boomtoppen

Met het zweet op ’t voorhoofd kwam Jetske na enige tijd weer uit de greppeltunnel tevoorschijn. Omdat ik intussen op de egel zittend weer krachten had verzameld, gingen we op zoek naar het volgende dier … …

Erg lang hoefden we niet te zoeken. Al snel kwamen we op een kleine open plek. Daar stond eekie op een hoge troon zijn koninkrijkje te overzien. Het is opnieuw een knap staaltje houtbewerking …

Ook hier stond weer een bordje met enige uitleg, ditmaal ging het om de boomtoppenroute. “Eekhoorn springt hoog in de bomen van tak naar tak. Volg met je ogen zijn route door de boomtoppen. Wie weet zie je eekhoorn ook nog!”, luidde een deel van de tekst ..

Kijk, dat kwam allemaal heel goed uit. Enige meters verderop stond een bankje. Tijd voor koffie, en dan eens even lekker achterover naar de boomtoppen kijken. Maar dat is voor morgen …

– wordt vervolgd –

Met egel de greppel in

Het volgende dier dat we tijdens onze kuier door Speelbos Sparjebird tegen het lijf liepen, was een reusachtige houten egel. Ook bij deze egel stond weer een bordje met een spelmogelijkheid voor kinderen …

Achter de egel waren takken over een greppel gespannen. De takken vormden een tunnel die het bos in voerde …

Terwijl ik het me gemakkelijk maakte door even lekker op de egel te gaan zitten, duurde het niet lang voordat Jetske bijna halverwege de tunnel zat …

– wordt donderdag vervolgd –

Bouwen met de bever

De blinddoekroute bij de gevallen das hebben we maar gelaten voor wat hij was. Net als de gevallen das trouwens, want die was wat al te zwaar om snel even overeind te zetten. Het gewone pad volgend kregen we even later weer een volgend houten dier in ’t vizier …

Ditmaal was het een fraai vormgegeven houten bever, die rustte op het onderste deel van een boomstam. Enige meters verderop stond een bordje. Hier wordt de relatie gelegd tussen de bever en het bouwen van hutten …

Gisteren waren er al een paar mensen nieuwsgierig naar dit bos. We bevinden ons hier in het ‘Speelbos Sparjebird’ bij het Friese dorp Hemrik. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stond hier ‘kamp Sparjebird’ van de Nederlandse Arbeidsdienst. Na de oorlog heeft Sparjebird nog zo’n twee jaar dienst gedaan als interneringskamp voor NSB’ers, collaborateurs, moffenmeiden en kinderen van ‘foute’ ouders die heropgevoed moesten worden …

Zelf ken ik Sparjebird vooral als het speelbos waar al sinds de jaren 70 kindervakantieweken worden georganiseerd. Kernactiviteiten waren en zijn waarschijnlijk nog steeds zaken als spelen met water, lekker ravotten, hutten bouwen en natuurlijk broodjes bakken op een kampvuurtje. Dit alles natuurlijk onder begeleiding van vrijwilligers. Hutten worden er nog steeds gebouwd, ook zonder begeleiding…

– wordt vervolgd –