Na 48 blogjes over drie dagen in de Waddenregio is het tijd om weer eens wat andere onderwerpen voorbij te laten komen. Terug naar normaal dus eigenlijk. Zoals te doen gebruikelijk was, kan dat weer van alles zijn. Zo zal er weer wat vaker een landschapje uit mijn eigen rayon te zien zijn …
Maar ook beestjes zullen er wel weer voorbij komen. Wat te denken van die hele grote slak, die ik samen met het allerkleinste slakje ooit kon fotografeerde. Of gewoon eens een neergedwarreld herfstblad in de tuin…
Als het zo uitkomt, kun je hier zelfs enige dichterlijkheid in herfsttinten aantreffen …
Wetend dat november in diverse opzichten vaak niet mijn beste maand is, heb ik voor alle zekerheid wel een ruime collectie ‘dijkzichten’ uit de periode 2003-2021 bijeengezocht in mijn digitale archief. Die houd ik voorlopig achter de hand. Want hoe het jullie vergaat, weet ik niet, maar zelf ben ik nog steeds niet uitgekeken op die streek …
Nu het met Corona weer helemaal de verkeerde kant op gaat en onze premier nog steeds alleen met holle woorden kan regeren, sluit ik zelfs niet uit, dat ik zo af en toe eens met wat modder ga gooien …
’t Is maar dat u het weet.