Terwijl ik donderdagmiddag even wat met de camera in de tuin rondscharrelde, viel mijn oog op een bepaald moment op een oorworm die probeerde weg te kruipen in een bladoksel van een van de korenbloemen. Snel maakte ik een paar foto’s van het voor velen toch altijd wat griezelige insect  …

Even later ontdekte ik in een bladoksel van een andere korenbloem nog een oorworm, deze zat met zijn kop diep weggedoken en wees met zijn tangachtige aanhangsels omhoog (foto linksonder). Vlak nadat ik de eerste foto had gemaakt, zag ik een tweede oorworm verschijnen (foto rechtsonder) …

Het werd nummer 2 daar blijkbaar wat te benauwd, want hij werkte zich snel omhoog, waarna hij soepel over de rand van een van de bladeren gleed …

Even had ik twee van die tangachtige aanhangsels – die overigens heel onschuldig zijn, oorwurmen kunnen een mens daar niet mee steken of knijpen – prominent in beeld. Nadat ik de onderstaande foto had gemaakt, heb ik een kijkje aan de andere kant van de plant genomen …

Daar was ik net op tijd om te kunnen zien en vastleggen hoe oorworm nummer 2 weer naar binnen kroop. Er leken een stuk of vier, misschien vijf oorwormen bij elkaar te zitten. Tot nader onderzoek ben ik niet meer gekomen, omdat het op dat moment begon te regenen …

Toen ik de volgende dag weer op zoek ging, waren de oorwormen spoorloos verdwenen.