Terwijl ik gisteravond nog even bezig was met wat rijmelarijen, realiseerde ik me ineens dat ik het dit jaar voor het eerst niet heb gemist …

Wie hier al wat langer meeleest, weet dat ik vanaf begin jaren 80 ruim 20 jaar met zeer veel plezier jaarlijks in de huid van Sinterklaas kroop, om de viering van het Sinterklaasfeest luister bij te zetten op een basisschool. Het verhaal “Sinterklaas en het grote zwarte paard” en een beschrijving van het gedwongen einde van dat tijdvak is nog te lezen op mijn tweede weblog ‘Kuierkiekjes’ …

De afgelopen jaren miste ik dat gebeuren steevast op de dag dat het op school werd gevierd. Niet alleen omdat het erg dankbaar werk was, maar ook omdat mijn Piet en ik er samen ook altijd een gezellige dag van maakten. Afgelopen vrijdag heb ik het feest voor het eerst niet gemist. De tijd heelt alle wonden … Het is zoals het is, en het is goed zo …

Waar ik me wel op verheug is de pakjesavond in familiekring. Aan Pepijn zal het allemaal nog voorbij gaan, maar voor Tijmen wordt het vast een topavond. Die kan vanavond mooi de namen op de pakjes voorlezen en voor het transport ervan zorgen …

Of je het nu viert of niet, gezellige Sinterklaasavond allemaal!