Vanmiddag heb ik even een ritje gemaakt door de ijzige mist die over het Friese land hing.
Bij Poppenhuizen-Warniahuizen zat het torenvalkje weer op zijn favoriete uitkijkpost.
Nadat ik de auto rustig had laten uitrollen, keek het schrandere dier me met een eigenwijze blik aan …
“Zal ik jou eens een poepie laten ruiken …?”, leek hij te willen zeggen.
En hij voegde meteen de daad bij het woord …
Daarna draaide hij zich weer om zonder me nog een blik waardig te keuren …
Door een nog licht besneeuwd landschap zetten we gistermiddag koers naar Leeuwarden om daar met kinderen en kleinkinderen Sinterklaas te vieren …
In afwachting van de komst van Sinterklaas wilde Pepijn ons zijn gulle lach nog wel even tonen …
Van Sinterklaas heeft dat kleine mannetje nog geen benul, maar ook voor hem was het een bijzondere dag, want hij kreeg zijn eerste fruithapje, en dat leek hem goed te smaken …
Om het wachten wat te bekorten daagde Tijmen mij in de loop van de middag uit voor een sneeuwbalgevecht. Dat was hartstikke leuk, maar zul je nou altijd zien … uitgerekend toen wij in de tuin waren, kwamen Sinterklaas en Zwarte Piet langs. Die zijn Tijmen en ik dus misgelopen, maar dat was helemaal niet zo erg, vond Tijmen, want hij had vrijdag op school al een opzegversje gedaan voor Sinterklaas. En belangrijker nog: Sint en Piet hadden wel cadeautjes gebracht, en dus kon Tijmen beginnen met het lezen van de namen en het uitdelen van de pakjes …
Het lezen van de namen ging perfect, maar in tegenstelling tot Joris liet Tijmen het voorlezen van de brieven van Sinterklaas toch maar liever aan de rest van het gezelschap over …
Pepijn volgde het geheel veilig bij mama in de draagzak …
Het was weer een heerlijk avondje. 🙂
Afanja's Weblog 