Een woestenij onder glas

Stukje bij beetje zwierven mijn fotomaatje en ik door de verschillende delen van het kassencomplex van de oude Tuinbouwschool Frederiksoord. Nu eens was het donker en reikten de planten tot aan het glazen dak, dan weer bevonden we ons even in een open ruimte met meer licht en overzicht …

Eigenlijk zou een uitrusting met helm, touwen en een kapmes verplicht gesteld moeten worden bij het betreden van de kassen. Eenmaal raakte ik verstrikt in een enorme, wild woekerende bramenstruik. Een deugdelijke uitrusting had ik natuurlijk niet bij me, maar gelukkig lukte het om de uitlopers van die gemeen prikkende bramenstruik klein te krijgen met behulp van mijn trekkingstokken …

Een overdekte wildernis

Nadat Jetske zich weer bij me had gevoegd ter hoogte van de leiperenallee, vervolgden we onze weg weer samen. Al snel ontdekten we een stukje verderop langs het pad de onderstaande deur. Eens even door de ontbrekende ruitjes kijken wat daar achter verborgen zat. Even voelen aan de deur volstond om te merken, dat die niet was afgesloten …

Zodra we de deur hadden geopend, stapten we een wonderlijke overdekte wildernis binnen. Al wat ik had verwacht, dit toch niet. Geruime tijd dwaalden we van de ene kas naar de andere …

– wordt vervolgd