In de Jan Durkspolder zag ik een visdiefje, dat met een gevangen visje neerstreek op één van de palen aan de zuidkant van de kijkhut. Nou ja, visje …

Het was een hele hap voor de vogel. Toen bleek dat hij de vis niet 1, 2, 3 door kon slikken, besloot hij ermee weg te vliegen. Eenmaal onderweg leek het er zowaar op, dat de vis naar binnen probeerde te zwemmen …