Vorige week had ik een paar dansende houtduiven voor de camera. Toen ik gisteren tussen de buien door even de tuin inliep, zaten er een paar tortelduifjes op het dak te tortelen …
Ik was er net even goed voor gaan staan, toen ik me plotseling betrapt voelde. Even keek één van de duifjes me strak aan, maar gelukkig ging hij al snel weer helemaal op in het minnespel. Nadat er enige tijd was geknuffeld, namen ze enige afstand van elkaar om zichzelf eens een goeie poetsbeurt te geven …
Vlak nadat de laatste sneeuwvlokjes gisteren rond het middaguur waren neergedwarreld, streek er een tortelduif neer op het voederhuisje op het terras …
Terwijl dat torteltje alvast begon te snoepen van het lekkers dat er onder het dakje te vinden was, landde er een tweede duif op het huisje …
Omdat er wat te weinig ruimte was om samen genoeglijk op de hoogste etage onder het dakje aan te schuiven voor de maaltijd, daalde de tweede duif af naar het onderste plateau …
Nadat het duifje daar wat sneeuw opzij had geschoven, hadden ze allebei de beschikking over een goed gevulde dis …
Afanja's Weblog 