We naderen stilaan het einde mijn rondgang langs de ijspistes ten westen van Drachten. Na de Noarderkrite en het bos in het ijs had ik koers gezet naar de Hooidammen. Dat vind ik nog altijd de meest imponerende ijsvlakte in de buurt. Rechtsboven is nog net de uitkijktoren ‘Romsicht’ aan de rand van de Jan Durkspolder te zien …

Ondanks het grijze weer zwierden er aan alle kanten nog schaatsers over het ijs. Nou ja, zwieren is wat veel gezegd, het was duidelijk te zien dat het ‘werkijs’ werd nu de temperaturen omhoog gingen. De meeste mensen bewogen zich, al dan niet gezellig pratend met anderen, in rustig tempo voort. Behalve die ene vrouw. Zij bleef in strak tempo in een kleine cirkel gedreven aan haar bochtentechniek werken …

De laatste schaatser die ik staand bij het hek aan me voorbij zag gaan, schaatste nog op ‘houtjes’, de echte Friese doorlopers waarop ik zelf zo’n 60 jaar geleden heb leren schaatsen …