Bij het Yeb Hettinga Museum

Tegenover de ingang van de begraafplaats vinden we het Yeb Hettinga Museum. Yeb Hettinga (1938-1999) verzamelde in zijn vrije tijd o.a. oude landbouwwerktuigen. Ook zocht hij samen met zijn dorpsgenoot Wietse Leistra, die in het bezit was van een metaaldetector naar oude voorwerpen. Na verloop van tijd had hij een ruime collectie aan munten en kledinghaakjes uit 1700 en allerlei andere voorwerpen …

In 1986 kocht Hettinga Camstra State, een sterk verwaarloosde, maar historische boerderij in Firdgum. In een deel van het pand richtte hij een mini-museum in. Later kocht hij het uit 1900 daterende schooltje in Firdgum, tegenwoordig is zijn verzameling daar te bezichtigen …

Het museum was helaas gesloten toen wij er waren. Maar dat wil niet zeggen dat we er voor niks naar toe gelopen waren. Op het terrein van het museum staat in het kader van Sense of Place ook een Zodenhuis. Dit Zodenhuis is in de periode 2012-2015 gebouwd in het kader van een samenwerkingsproject van het museum en de Rijksuniversiteit Groningen (RUG). Morgen kom ik daar op terug …

Onderweg naar het Zodenhuis liepen we weer enige vertraging op, omdat Jetske weer een beestje had gevonden. Ditmaal ging het om een kleine vos …

Ik heb me intussen niet verveeld hoor. We zijn er allebei al sinds 2006 aan gewend om ons eigen onderwerp uit te zoeken, wanneer de ander geconcentreerd bezig is. Dat vosje was mij te klein om het nog steeds grijze weerbeeld op te fleuren, ik koos voor de pompoenen …

Morgen gaan we het hebben over de geschiedenis van het Zodenhuis.

Pinken en vlinders

Voordat ik aan een nieuwe meerdelige serie begin, ga ik nog even door met het opruimen van van mijn archief. Daarbij stuitte ik o.a. op het laatste deel van de wandel- en vaartocht die Jetske en ik eind juli hebben gemaakt naar de laatste baggelmachine in De Deelen. Op de terugweg zijn we bij Terband even gestopt om wat foto’s te maken van de pinken in een weiland met op de achtergrond een reuzenrad in aanbouw van de de firma Mondial

Onze aandacht werd echter al snel van de achtergrond naar de voorgrond getrokken. Aan de slootkant stonden weelderig bloeiende kattenstaarten ons zachtjes toe te wuiven …

Rond de kattenstaarten wemelde het van de vlinders, er fladderden vooral veel kleine vossen en bruine zandoogjes en enkele dikkopjes rond …

Behalve kattenstaarten stond er ook veel jacobskruiskruid aan de slootkant. Het lijkt me dat daar een koevinkje op zat. Toen ik even later in de auto wilde stappen, zat daar nog een vrouwelijk bruin zandoogje op de drempel …

En de pinken …? Die stonden ons intussen vanaf de andere kant van de sloot heerlijk nieuwsgierig op de vingers te kijken …

Vogels en vlinders

Aan alles komt een eind, zo ook aan het zorgeloos zitten genieten van het uitzicht over de Jan Durkspolder. Maar gelukkig was de terugweg naar de auto ook allerminst saai of vervelend. Er viel nog genoeg te genieten onderweg, zoals van dit koppeltje eenden, dat zich met een aalscholver op de uitkijk uitgebreid zat op te poetsen …

Verderop dartelde een groepje vogels door het struikgewas. Een mooi gezicht, maar ze scheepten mij wel op met de vraag wat voor vogeltjes het zijn. Ik vermoed dat het vinken zijn, maar het kunnen net zo goed kepen zijn, die wat vroeg vanuit Scandinavië deze kant op zijn gekomen. Dat laatste heeft eerlijk gezegd mijn voorkeur. Maar er is vast wel een vogelaar onder de lezers die me hierbij kan helpen …

Intussen heeft Erica van ‘Mijn vogeltuin’ me ervan verzekerd dat het om de keep gaat. Dank daarvoor!

Er fladderden voor een oktoberdag ook erg veel vlinders in het rond. Ik heb onder andere een geaderd witje en een kleine  vuurvlinder gezien, maar de kleine vos was de enige die wel even wilde poseren …

Bijna weer terug bij de auto kreeg ik de bevestiging van mijn theorie dat je uiteindelijk ook vanaf deze kant van de Geau weer terecht komt bij dezelfde boer(in) …   😉

Bezoek op de verbena

Van fotograferen is met de warmte van de afgelopen dagen niet zoveel terechtgekomen, maar toen ik op een bepaald moment even een uurtje op het terras zat, zochten de onderwerpen mij op …

160718-1436x

Hoewel hij er dit jaar wat schraal en magertjes bij staat, streek er eerst een geaderd witje naast me op de verbena neer, en even later deed een kleine vos dat kunstje nog eens na. Dergelijke verrassingen maken de warmte toch weer wat draaglijker …

160718-1452x

Weerbeeld oktober 2014

Voor de negende keer kunnen we dit jaar terugkijken op een maand die warmer is verlopen dan het langjarig gemiddelde. Oktober 2014 zal de boeken in gaan als een maand met fraaie nazomerse trekjes. Dat was onder andere goed te zien bij Paviljoen de Leijen bij Rottevalle, waar het op het terras diverse malen gezellig druk was. Op het water was het verschillende keren goed surfen …

(de kleine foto’s in dit artikel kunnen worden vergroot door erop te klikken)

In het eerste weekend van oktober liepen de maximumtemperaturen in ons tuintje twee dagen achtereen op tot ruim 21 graden. Daarna koelde het tijdelijk wat af, maar op 18 oktober werd opnieuw de grens van 20 ºC bereikt, zodat ik de derde warme oktoberdag kon noteren. Uiteindelijk kwam de gemiddelde temperatuur in ons tuintje in oktober uit op 13,1 ºC, tegen normaal over de periode 1971-2000 9,9 ºC. Daarmee was oktober dus welgeteld 3,2 graden warmer dan het langjarig gemiddelde over de periode 1971-2000. Recordwarm was het daarmee niet, want in oktober 2001 kwam de gemiddelde temperatuur in ons tuintje zelfs uit op 13,9 ºC …

141106-temp-oktober

Bij de Leijen trof ik in de afgelopen maand niet alleen surfers aan. Op 4 oktober zag ik ook het leuke tafereeltje van een oma die met haar kleinkinderen aan het pootjebaden was. De jongste van het stel nam op een bepaald moment wat al te enthousiast een duik in het water. Dat leek oma niet echt een goed plan, kordaat begon ze het knaapje meteen van zijn natte t-shirtje te ontdoen … 😉

Oktober was niet alleen warm, het was ook opnieuw een betrekkelijk droge maand. Over de periode 1971-2000 viel er in ons tuintje gemiddeld ca. 74 mm neerslag in oktober, in de afgelopen maand heb ik in ons tuintje 46 mm opgevangen. De meeste regen (9 mm) viel op 21 oktober, toen de eerste herfststorm over ons land trok. Gelukkig was die storm een stuk minder heftig dan de storm die bijna jaar eerder op 28 oktober 2013 op diverse plaatsen in ons land veel schade aanrichtte …

141106-neerslag-oktober

Dat oktober erg zacht is verlopen, was ook goed te zien aan de verschillende insecten die zich nog van hun beste kant lieten zien. Heidelibellen en waterjuffers werkten nog driftig aan hun voortplanting, en ook vlinders lieten zich her en der nog veelvuldig zien, zoals op de ijzerhard op ons terras …

Een gevleugelde boeienkoning

Toen ik onlangs na afloop van een fotokuiertje in De Deelen nog even wat langs het struikgewas bij de parkeerplaats rond struinde, zag ik vanuit mijn ooghoek hoe een kleine vos verstrikt raakte in spinnenweb …

140603-1416x

Vrijwel meteen kwam een forse kruisspin uit zijn schuilplaats vandaan om koers te zetten naar zijn prooi …

140603-1422x

Bekomen van de eerste schrik begon de vlinder uit alle macht te fladderen. Het web deinde heftig heen en weer. Het ging zo tekeer, dat de spin besloot om het zekere voor het onzekere te nemen en terug te keren naar zijn schuilplekje …

140603-1418x

Het heftige gefladder van de vlinder miste zijn doel niet, na korte tijd wist hij zich als een ware Houdini te bevrijden van de kleverige draden om vervolgens weg te vliegen en een stukje verderop neer te strijken op de picknicktafel …

140603-1431x

Daar bleef het diertje een tijdje zitten om bij te komen van dit hachelijke avontuur …

140603-1435x

Kleine vos op gele mosterd

Op 24 maart publiceerde ik hier een logje getiteld “Bijvangst op het koolzaad”. Op die dag had ik geprobeerd om een kleine vos te fotograferen, maar omdat die snel gevlogen was, bleef alleen de bijvangst over: een goudgele strontvlieg …

140310-1440x

Enkele dagen later kreeg ik een mailtje van mijn fotomaatje, waarin zij me vertelde dat het geen koolzaad was, maar geel mosterdzaad. Gele mosterd is een groenbemester die al vroeg in het jaar bloeit en rond deze tijd onder de grond wordt gewerkt, zo vertelde Jetskes’ zwager. En die kan het weten, want die maakt er als akkerbouwer veelvuldig gebruik van …

140310-1428x

Ik heb ervan geleerd dat koolzaad en geel mosterdzaad nogal op elkaar lijken. Het belangrijkste verschil lijkt in de bloeitijd te zitten: gele mosterd bloeit al lang, koolzaad nog lang niet …

140310-1431x

Met die wetenschap durf ik de stelling wel aan, dat dit een kleine vos op bloeiende gele mosterd is …   🙂

140310-1434x