Op een oude scheepswerf

We vervolgen onze kuier op Urk. We laten de Pieter Hakvoortstraat links liggen en volgen de pijl op het briefje achter het raam …

Daarbij komen we aan de oostkant langs de scheepshelling. De waarheid gebiedt mij te zeggen, dat mijn kennis op het vlak van scheepswerven en -hellingen aan alle kanten tekort schiet om hier verder iets zinnigs over te kunnen zeggen. Ik zie roestige karren met verweerde blokken hout op rails staan, die m.b.v katrollen en/of andere hijswerktuigen omhoog getrokken kunnen worden …

Daar houdt mijn kennis zo ongeveer op. Mij gaat het vooral om de aanblik van het levende verleden op deze oude werf. Nog een laatste blik vanuit de zuidoost hoek op dat mooie roestige naambord, daarna gaan we nog een stukje verder ….

– wordt vervolgd

Een schuilplaats in de haven

Aan de andere kant van het pad staat iemand iets aan de blinde achtermuur te bekijken. Dat maakt dan toch nieuwsgierig, nog maar even een stukje verder dan …

We lopen hier overigens over de Pieter Hakvoortstraat. De verklaring voor de naam vinden we op het affiche aan de muur waar de man op de eerste foto naar stond te kijken …

De geschiedenis speelde zich af in en onder het gebouw aan de linkerkant op de onderstaande foto. Op deze website wordt het ‘Onderduikhuis op Urk voor het voetlicht’ gebracht …

We vervolgen onze weg, waarbij ik even onder het eerste poortje door loop om daar vandaan een foto van het tweede poortje te maken …

De rest van de achter de poortjes verder lopende Pieter Hakvoortstraat moet maar wachten tot een volgend bezoek. Voor nu leek het me beter om het pad naar rechts langs de werf te volgen …

– wordt vervolgd

Bij Scheepswerf Westhaven

Vanaf de kade aan de Staversehoogte hadden we zicht op de scheepswerf. Ik besloot die kant nog wat verder op te lopen …

Boven een aantal ladders aan de achterzijde van de scheepswerf hing een grote roestige naamplaat …

Ik was intussen aangeland aan de zijkant van de scheepshelling. Toen Jetske en ik hier in 2014 een fotokuier rond de Urker haven maakten, lagen er drie schepen op de helling. Nu lag hij er stil en verlaten bij …

Nu ik er toch was, besloot ik nog wat verder rond te kijken. Nadat ik over de schaduw van een hek was heengestapt, werd mijn blik getrokken door een geel bordje dat tussen twee grijze deuren hing …

Kijk eens aan ‘Overpad toegestaan’. Dat bood dus mogelijkheden om nog wat verder te gaan …

– wordt vervolgd