Aan het eind van de zaterdagochtend belde Nils om te vertellen dat Pepijn een huil- en pruildag had. Of wij het onder deze omstandigheden wel zagen zitten om -zoals was afgesproken- ’s middags als kinderopvang te dienen, luidde de vraag aan het eind van het gesprek. Dat leek ons geen probleem, we zouden er wel mee redden. En zo geschiedde …
Toen het mannetje even na tweeën bij ons was gebracht, begon hij meteen aan een inspectieronde door kamer en keuken. Daarbij bleek hij de tijgergang inmiddels te hebben ingeruild voor het betere kruipwerk …
Nadat alles in orde was bevonden, nestelde het mannetje zich met een boekje op het tapijt in de voorkamer …
Daarbij was hij best bereid om tussendoor even een blik in de camera te werpen …
Nadat hij even een middagslaapje had gedaan, was het tijd om een nieuw kunstje te vertonen …
Pepijn zette zijn eerste stapjes bij de bank, en even … heel even stond hij met een stralend gezicht voor het eerst een momentje los op eigen benen … 🙂
Afanja's Weblog 
Zo schattig ! ….. en helemaal niks meer te merken van huil of pruildagje !
LikeLike
Mister Sunshine groeit als kool 🙂 Nog even en hij loopt de straat zo bij je uit slik snik. Gelukkig maar he
Hier thuis is een nieuwe computer die wat mij betreft nog voor wat vertraging zorgt
LikeLike
En dat staat er bij jou weer geweldig op!!! 🙂
Heerlijk dat hij bij jullie weer helemaal goed in z’n hum was!
LikeLike
ach gossie! wat leuk dat hij het even met jullie wilde delen, trots!!!
LikeLike
Waaah! Wat knap! En zijn mamma miste dat? Gelukkig had je je camera stand-by Jan! Heerlijk hoor, dat kleine grut!
LikeLike
O, wat gaat dat hard zeg! En wat gaat hij veel op zijn broer lijken.
Geweldig om zulke momenten vast te leggen, dat blijft mooi om te zien. 🙂
LikeLike
Bij pake en beppe is hij z’n verdriet vergeten. Lekker kereltje is het.
LikeLike
Your grandchild looks a lot like you! Must be fun to see that! 😉 A sweet little guy!
LikeLike
Wat een heerlijk mannetje is Pepijn ook Jan. Wat leuk dat je z’n eerste stapjes heb ‘vereeuwigd’. Mooi moment toch en geen traan te zien.
LikeLike
Dat zijn heel mooie foto’s Jan.Koesteren want voor je het weet gaat hij naar de grote school en moment per moment, verdwijnt het spontane dan meer en meer
.Fijn baaske
LikeLike
Voor je het weet zijn ze baby af en lopen ze rond en gaan naar school. Soms zou je willen dat net deze periode, het kind zijn, wat langer zou duren.
LikeLike
Dat lijkt heel goed te gaan met Pepijn. Op foto 4 kijkt ie recht in je lens, heel mooi.
LikeLike
Zie geen huilfoto’s maar mooie foto’s, vooral die waar hij opkijkt uit zijn boekje. Wat zou hij denken 🙂
Het gaat snel en als ze eenmaal gaan lopen helemaal.
Wel heel leuk om het allemaal mee te maken, oma zit er in ieder geval trots bij.
Het is een mooi manneke, geinig.
groeten en gezellige avond verder.
LikeLike
Wat gaat dat hard met het kleine mannetje. Ik denk dat het allemaal gemakkelijker met hem wordt als hij zelf meer kan. En zeker nu hij zelf mobiel wordt en de wereld gaat ontdekken. Ik heb het idee dat dit bijdehand mannetje in zijn koppie al vanaf het begin verder is geweest dan dat zijn babylijfje toeliet. En als hij straks ook nog gaat praten, kan hij helemaal aangeven wat hij wil. Ik kan het wel helemaal mis hebben hoor, ik bekijk het geheel om maar vanaf een verre zijlijn.
Het is een vertederende serie en dat komt mede door de verliefde blik van beppe. 🙂
LikeLike
En toch is Pepijn met veel dingen een stuk langzamer dan Tijmen. Tijmen zette zijn eerste stapjes bij ons, toen hij nog geen 9 maanden was, terwijl Pepijn nu precies 13 maanden is … 🙂
LikeLike
Al wil het hoofdje wel sneller dan wil dat nog niet zeggen dat het lijfje ook al mee wil.
Mag ik een voorspelling doen? Het duurt lang voordat Pepijn op twee wielen durft te fietsen. 😉
LikeLike
Pepijn doet alles lekker in z’n eigen tempo ;~).
LikeLike
het blijft ontroerend….
die eerste gammele schreden op weg naar de vierdaagse.
Oh nu draaf ik geloof ik een beetje door.
Jan het is een pracht kereltje….die blik in de camera!!! om op te vreten.
LikeLike
Zo te zien was hij zijn huil en pruildag gelijk vergeten toen hij bij jullie was!
Leuk om getuige te zijn van zijn eerste loop en los staan momenten!
groetjes,
Elmar
LikeLike
Op de foto waarop Pepijn in zijn rompertje zit en recht de camera in kijkt, lijkt hij wel heel erg op zijn vader! Het is dat hij bruine ogen heeft, maar mond, gezichtsvorm, net Nils!
LikeLike
wauwwwww jan dat zijn momenten die je nooit meer vergeet
wat gaaf hé.
geweldige fotograaf aan het werk geweest die het ons meteen weer laat zien,”
“super”jan
LikeLike
Als ik um zo zie zitten in de dikke onderbroek voel ik ergens weer heimwee naar die tijd. Ehh nou ja aan de andere kant zo’n warme bol in je broek was nou ook weer niet echt om over naar huis te bellen. Maar wel erg veel herinneringen komen los.
LikeLike