Nadat ik al een jarenlange carrière als Zwarte Piet achter de rug had, maakte ik in december 1980 mijn debuut als HulpSinterklaas. Dat heugelijke feit vond plaats in wijkcentrum de Utwyk, waar ik al een aantal jaren als vrijwilliger actief was in het jeugd- en jongerenwerk. Voordat we ons na afloop van een gedegen schminkbeurt naar de kinderclub begaven, werd er nog even een staatsieportret gemaakt van Sinterklaas en zijn begeleidende Pieten …

Toen we ons even later via de opslagruimte naar buiten begaven, werd duidelijk dat het wijkcentrum waarschijnlijk nog nooit zo’n lange Sinterklaas op bezoek had gehad. Staf en kostuum waren wat aan de korte kant, waardoor Sinterklaas zijn sportieve bruine stappers extra opvielen …

Bij het betreden van het podium dreigde het nog even helemaal mis te gaan. Het plafond van de oude barak waar het wijkcentrum in zat, was net wat te laag voor mij en mijn mijter. Ik voelde hem met pruik en al wegschuiven, maar gelukkig lukte het om de zaak nog net in evenwicht te houden, voordat mijn eigen zwarte haardos tevoorschijn kwam. Eenmaal gezeten was duidelijk dat de enige echte goedheiligman bij de goedgelovige kinderen in de zaal zat …

Er zouden tot december 2004 nog vele optredens als Sinterklaas volgen, totdat de MS daar in 2004 definitief een eind aan maakte. Sindsdien vier ik het feest incognito. Dat scheelt op stormachtige dagen als vandaag een heleboel drukte, want lange klazen vangen veel wind. In die hoedanigheid zou ik me vandaag bij de naderende storm niet graag op het dak wagen … 😉

Ik wens jullie allen een gezellige en rustige Sinterklaasavond.