Waar en aan welke kant van de Beulakerwijde we op dat moment voeren, weet ik niet, maar op een bepaald moment kwamen we langs een gebogen palenrij in het water. Het was een wonderlijk gezicht, omdat sommige van die palen opnieuw tot leven waren gekomen met een mooie groene kroon …

Toen ik dacht dat we er voorbij waren, doemden er een stuk verderop nog een aantal koppen van palen op uit het water. Daar wil je met je polyester sloep of zeilboot niet tegenaan varen, lijkt me …

Op een paar van de palen stonden meeuwen, die er bij onze nadering al snel vandoor gingen. De aalscholver die op de verste paal stond, bleef wat langer staan, maar ook hij ging er uiteindelijk hardlopend vandaar …

– wordt vervolgd