Ik had er maandag bewust voor gekozen om te beginnen met een kuiertje bij de Leijen. De kuier de vogelkijkhut voert over een smal paadje waar het regelmatig drassig is. Dat loopt dus niet altijd even makkelijk voor mij. Omdat het deze keer meeviel, stelde ik eenmaal terug bij de auto voor om te proberen het betonnen pad naar de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder ook nog maar te bedwingen …

Ik was blij verrast te zien, dat er weer een drooggevallen eilandje vóór de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder lag. Dat bracht welkome extra reuring. Bij de Leijen hadden we al gehoord dat er reuzensterns zouden zitten, en dat bleek ook inderdaad het geval te zijn. Het zijn broedvogels van de Zweedse en Finse kusten en het Kaspische Zeegebied. Op doortrek doet een klein deel van deze sterns ons land aan, afkomstig uit het gebied rondom de Oostzee. 

Een volwassen reuzenstern liet even heel mooi de overdracht van een vis aan een jong zien. De lepelaars zaten ditmaal aan de oostkant van de plas tussen de ganzen …

Voor het eerst sinds lange tijd kwam ik aan het eind van de middag weer eens met een gezonde lichamelijke vermoeidheid thuis. Eindelijk, de warme zomer is voorbij.