Vorige week donderdagochtend besloot ik opnieuw naar het ijs bij de Noarderkrite te rijden. Het was plotseling weer heel ander weer. De eenzame boom langs de Bûtendiken stond er die dag weer een stuk troostelozer bij in het kale grijze landschap van de ondergelopen retentiepolder …

Een stuk verderop heb ik nog eens een tussenstop gemaakt om het resultaat van de bemaling van Wetterskip Fryslân te kunnen bekijken. Een groot deel van het water in de retentiepolder is al weggepompt, daardoor is het ijs boven sloten al volledig ingestort …

Maar hoe grijs en kil het ook was, op het ijs van de Noarderkrite kon nog steeds geschaatst worden. En dat gebeurde dan ook volop. Het leek er zelfs drukker dan een dag eerder …

Ik heb me op dat moment echter niet zo zeer gericht op de schaatsers, maar meer op hetgeen er zoal rondom de ijspiste te zien was …

– morgen gaan we het ijs in het bos bekijken bij het bos in het ijs