Na een ritje door de omgeving heb ik gisteren aan het eind van de ochtend een fotokuiertje gemaakt over het onverharde deel van de Geau in de Jan Durkspolder. Toen dat niks opleverde, heb ik me maar even teruggetrokken in de grote vogelkijkhut om mijn boterhammen op te eten …

De plas rond de grote vogelkijkhut in de Jan Durkspolder lag net als voorgaande jaren weer vol smienten. Ze maakten weer goed duidelijk waarom ze ook wel fluiteenden worden genoemd. Het gefluit was bijna geen moment van de lucht met zoveel smienten bij elkaar …

Ze lieten zich vanuit de zuidwestelijke kant van de plas voortdurend met de wind meedrijven in noordoostelijke. Zodra ze in de buurt van de vogelkijkhut kwamen, vlogen ze vaak in koppeltjes of in kleine groepjes terug naar het zuidwesten, waar ze zich weer tussen de rest nestelden. Door hun drang om vroegtijdig terug te vliegen kon ik ze niet dichterbij krijgen dan op de laatste foto van vandaag …