Twee dagen achter elkaar een langere rit op de iLark is wat teveel van het goede, heb ik vorige week geleerd. Daarom doe ik het nu maar om en om. Maandag heb ik een ritje gemaakt dat me o.a. langs de Smalle Eesterzanding voerde. Daar heb ik me even lekker in de zon op een bankje genesteld …

Dat bleek precies het goede plekje te zijn. Ik zat nog maar net, toen ik vanuit een boom links voor het bankje een vrolijk en gevarieerd gefluit hoorde klinken. Nadat ik mijn blik enige tijd over de boom had laten glijden, zag ik het vogeltje zitten. Een paar foto’s waren snel gemaakt, want hij nam alle tijd om me vanaf zijn zangpost toe te zingen. De ‘Merlin Bird ID app’ wist me vervolgens te vertellen dat het een grasmus is …

Je verwacht het niet, maar een grasmus zit vrijwel nooit in het gras, meestal zit hij in struiken en struweel. En ondanks zijn naam is de grasmus geen directe familie van de huismus. Hoe dan ook, hij was uiterst welkom. Niet alleen omdat ik genoot van zijn zang, maar ook omdat ik later ontdekte, dat ik nog maar één foto van een grasmus in mijn archief had zitten. Dat is de onderstaande foto, die ik vorig jaar heb gemaakt met de Canon Powershot. Ook toen had ik een pauze tijdens een ritje op de iLark …