Nee, ook na deze op veel plaatsen recordkoude aprilnacht is het nog zeker geen rokjesdag …

Toch wil ik jullie op deze zonnige dage een blik gunnen onder een paar opwaaiende rokjes …

’t Kan geen kwaad, want het zijn maar sneeuwklokjes … 😉

Nee, ook na deze op veel plaatsen recordkoude aprilnacht is het nog zeker geen rokjesdag …

Toch wil ik jullie op deze zonnige dage een blik gunnen onder een paar opwaaiende rokjes …

’t Kan geen kwaad, want het zijn maar sneeuwklokjes … 😉

En opnieuw is het een grijze en winderige dag. Ik waag me ook vandaag weer niet aan een kuiertje, want er valt momenteel in bos en veld toch maar weinig te zien. Het lijkt me beter om mijn krachten te sparen voor het weekend. Om toch even wat frisse lucht op te snuiven en even wat te bewegen, heb ik rond het middaguur even wat in de tuin rondgescharreld …

Met een temperatuur van ruim 9 graden is het ook vandaag weer allerminst koud. De natuur lijkt zich op verschillende fronten aan te passen aan het zachte weer. Dinsdag zag ik in de omgeving van Earnewâld een ooievaar in een weiland lopen. Vandaag staan in ons tuintje het eerste sneeuwklokje en de campanula gebroederlijk naast elkaar te bloeien. Het is een vreemdsoortige horrorwinter …

Zo, daarmee heb ik het 500-ste logje op dit weblog toch op een aardige manier kunnen vullen, al zeg ik het zelf … 🙂
Het voorjaar komt elke dag een stukje dichterbij. Toen ik gisterochtend rond koffietijd even een peukje stond te roken op het terras, zag ik de eerste vlieg van 2011 op de muur zitten. Hij wilde zelfs wel even blijven zitten tot ik mijn camera had gehaald. Daarna gaf hij me welgeteld één kans om hem te portretteren, en dat was net genoeg …

Met de bloemen in ons tuintje is het nog wat karig gesteld, maar de eerste krokusjes brengen hier en daar toch al wat kleur …

De tere bloemblaadjes glinsteren in de zon alsof ze van een laagje metallic lak zijn voorzien …

Veel kleur brengen ze niet, maar ook de sneeuwklokjes doen hun best om de tuin wat op te fleuren …

Dat de winter nog niet helemaal is verdreven, ontdekte ik later op de dag, maar het eerste vleugje voorjaar hing zeker in de lucht …
