Tijmen heeft de afgelopen jaren al verschillende sporten geprobeerd, maar op de tennisbaan lijkt hij echt zijn draai te hebben gevonden …
Zondag had hij een toernooi in Stiens, en ik mocht erbij zijn om wat foto’s te maken …
Een kleine serie actiefoto’s in een diashow …
Hoewel het nog knap fris was op de wind, heb ik genoten van Tijmen zijn spel.
Zodra Pepijn ’s ochtends zijn ogen heeft geopend, begint hij enthousiast over van alles en nog wat te kwebbelen en te babbelen, en daar houdt hij pas mee op als hij ’s avonds in bed zijn oogjes weer heeft gesloten. Terwijl we zaterdagochtend op het terras koffie zaten te drinken, schoof hij gezellig bij ons aan …
Vorig jaar maakte Pepijn hier op “de Merelhof” kennis met het boerenleven en stond hij zich te vergapen aan de tractor die op het land aan het werk was. Ditmaal werd er niet op het land gewerkt, maar hij hoorde en telde elke tractor die er in de omgeving te horen was. En wanneer in de verte of dichterbij eens het geloei van een koe klonk, dan volgde er vast een imitatie met een glimlach …
En dan is er onontkoombaar ineens het moment waarop het gebabbel voor korte of langere tijd stilvalt en Pepijn zich volledig richt op zijn speelgoed. Met zijn altijd en overal voor handen zijnde rijdend materieel gaat hij vervolgens al babbelend weer helemaal op in zijn eigen fantasiewereldje …
Het viel enkele lezers van het eerste uur gisteren al op: kleine kinderen worden groot, en dat geldt zeker voor Tijmen. Tijmen is een echte lezer, in het weekend op “de Merelhof” werkte hij zich met veel plezier door de laatste bladzijden van deel 3 van Harry Potter heen. Voorwaar niet slecht voor een achtjarige, lijkt me …
Maar Tijmen lijkt ook een een steeds grotere bewegingsdrang te krijgen. Nadat ik zaterdag naar beste kunnen nog even een balletje had getrapt met hem en Pepijn, was het met mijn sportieve prestaties wel gedaan voor de rest van het weekend …
Gelukkig was papa Nils zondagmiddag bereid om aan te treden als sparringpartner bij Tijmens nieuwste sport: tennis. En zo kon ik me nog weer even zonder al teveel inspanning uitleven op de fotografie …
Nadat Tijmen vorig jaar zwemdiploma A en B had gehaald, was hij toe aan een andere sport. Alweer een tijdje geleden viel de keuze op judo. Gisteren was hij toe aan zijn eerste toernooi, een heus clubkampioenschap. En dus toog ik gistermiddag gewapend met de camera naar Sportcentrum de Leeuw in Leeuwarden …
In zijn openingswoord nam de sportdocent vragenderwijs de belangrijkste spelregels van de judosport nog even met de kinderen door …
Daarna kon de strijd losbarsten, Tijmen en zijn eerste tegenstander waren van begin tot eind aan elkaar gewaagd …
Beurtelings vielen ze aan, maar steeds weer wist de andere de aanval te pareren …
In de tweede partij moest Tijmen het opnemen tegen een blond meisje met een paardenstaartje … Kat in ’t bakkie, zou je zeggen ..
Dat viel echter tegen, nadat ze hem een tijdlang in de houdgreep had weten te houden, moest Tijmen uiteindelijk toch zijn meerdere erkenning in het blondje met de paardenstaart …
Korte tijd later stond Tijmen al weer klaar voor de volgende partij …
En los ging het weer …
En hoe een partij ook is afgelopen -of je nu hebt gewonnen of verloren- na afloop groet je je tegenstander even met een buiging en geef je elkaar een hand, want het gaat tenslotte om het spel waarin je samen actief en sportief bezig bent …
Na afloop van het toernooi ging Tijmen met een beeldje als prijs voor een mooie vierde plaats naar huis. Knap gedaan Tijmen!
Afanja's Weblog 