De laatste keer dat ik een rondje in de Deelen heb gelopen, was in januari van dit jaar. Op 10 oktober was ik weer voldoende bijgekomen van de wat te zware fotosessie met mijn fotomaatje op de begraafplaatsterp bij Nes, dat ik het wel durfde te wagen om weer eens een kijkje in de Deelen te nemen …

Terwijl ik over de vlonder liep, maakten de eenden dat ze weg kwamen door zich terug te trekken onder de begroeiing op de wal. Het petgat lag er al snel roerloos bij. Een aantal wortelstokken van de gele plomp dreef op het oppervlak …

Verderop langs het pad trof ik wat paddenstoelen aan de zijkant van het pad aan. Paddenstoelen vormen de laatste jaren sowieso al een uitdaging, ditmaal werd het met mijn rugblessure en wandelstok echt een pittig klusje om er een paar foto’s uit te kunnen persen. Door de knieën zakken gaat nog altijd prima, maar de weg terug omhoog is elke keer een stukje lastiger. Maar goed, ik heb de strijd gewonnen …

Na de derde paddenstoel vond ik het welletjes en besloot ik rechtsomkeert te maken. Onderweg naar de picknicktafel bij het parkeerterrein zat een libel op me te wachten op de nieuwe plank van de vlonder …

– morgen meer