Een grutto na de landing

Niet eens zo gek lang, nadat ik de auto op een willekeurig plekje in de berm had laten uitrollen, landde er naast me een grutto in een weiland …

Vlak na de landing liet hij op gracieuze wijze de witte onderkant van zijn vleugels nog even mooi zien. Het ontbrak er nog net aan dat hij er een bij pirouette maakte …

Daarna keek hij eens rustig om zich heen, de ‘Kening fan de greide’ nam zijn koninkrijk in ogenschouw. Ik was intussen voorzichtig uit de auto laten gestapt om in de berm neer te knielen, zodat ik zijne majesteit even kon portretteren vanuit een laag standpunt …

29 gedachten over “Een grutto na de landing

    • Ik schreef net al, dat neerknielen nog wel gaat, maar overeind wordt met de dag moeilijker. Tot een jaar of tien geleden oefende ik dat nog regelmatig om foto’s van de kleinkinderen te maken. Nu ze allebei ongeveer mijn lengte hebben, is dat niet meer nodig. Die oefening bewaar ik dus voor bijzondere gelegenheden. 

      Geliked door 1 persoon

    • Met de kleinkinderen lukte dat nog prima, maar nu ook de jongste bijna net zo lang is als ik, oefen ik daar te weinig mee. Neerknielen gaat nog wel, maar overeind wordt met de dag moeilijker. Die oefening bewaar ik dus voor bijzondere gelegenheden. Of de witte onderkant van de vleugel een speciale functie of betekenis heeft, weet ik niet.

      Like

  1. Mooi om de Grutto zo in zijn zomertooi te portretteren. Voor je het in de gaten hebt is hij weer naar het wad vertrokken om daar voorbereidingen te treffen voor de tocht naar Afrika. Al moet het voor jou voor die tijd Ezumakeeg nog wel te doen zijn om enkele daar nog uit te zwaaien.

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel, Marc. Op de tweede foto staat een klassieke houding van de landing. Daar ben ik niet minder blij mee als met de laatste twee foto’s, want zo’n laag standpunt is niet zo vaak meer voor me weggelegd.

      Mooie dag verder.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.