Klokkenstoel bij de Kleastertsjerke

Enkele volgers spraken tijdens deze serie hun verwondering uit over het feit dat de kerk van Kortehemmen geen toren heeft. Dat was in Noord-Nederland en vooral in Fryslân lange tijd heel gebruikelijk. Bij de bouw van kleinere kerken ontbrak in deze contreien vaak de financiële draagkracht om bij een kerk ook een klokkentoren te laten bouwen. Daar komt nog bij dat de ondergrond vaak zacht en veenachtig was, waardoor er met verzakking rekening gehouden moest worden. Een mooi voorbeeld daarvan is de Oldehove in Leeuwarden, die al tijdens de bouw scheef zakte. Tegenwoordig staat de nooit afgebouwde toren ongeveer 2,5 meter uit het lood. Om soortgelijke problemen te voorkomen, werd er vaak gekozen voor de houten constructie van een klokkenstoel …

Bij het kerkje van Kortehemmen stond al in 1750 een klokkenstoel met een schilddak. Eén van de financiers ervan was grietman Van Haersma. Zijn naam en die van de andere sponsoren zijn terug te vinden op de klok. De klokkenstoel is in 1950 volledig vernieuwd …

De klok is in 1750 gegoten door klokken- en geschutgieter Johan Christiaan Borchhard uit Groningen. De originele klok hangt er nog in. In 1944 werd de klok gevorderd door de Duitse bezetters, maar hij is na de oorlog gelukkig weer in Kortehemmen terechtgekomen. Tegenwoordig klinkt het geluid van de klok nog bij bijzondere gelegenheden zoals huwelijken en begrafenissen …

In Fryslân staan momenteel nog ca. 60 klokkenstoelen in verschillende vormen en formaten. Hier vind je er een overzicht van: Klokkenstoelen in Fryslân

Dat alles gezegd hebbend, is het tijd om deze zevendelige serie over de Kleastertsjerke of Kloosterkerk met het omliggende kerkhof bij Kortehemmen af te ronden. Met een laatste glimp van kerk en klokkenstoel trek ik het hek achter me dicht …

Bij de Kleastertsjerke (6)

We pakken de rondgang weer op waar we gebleven waren. Dit is het zicht op de kerk vanuit de zuidoosthoek van het kerkhof …

Als we langs de zuidelijke gevel lopen, valt een bijzondere gevelsteen op. Het is een Engelenkopje met daaronder een herinneringsplaquette. De tekst – die voor mij onleesbaar is – zou verwijzen naar de ingrijpende verbouwing in 1620. Daarbij werden niet alleen de ingangen samengevoegd en de oostmuur recht gemaakt, ook het rieten dak werd vervangen voor een pannendak …

Terug op het pad rond het kerkhof komt de klokkenstoel in de zuidwesthoek van het kerkhof in beeld. Met die in 1950 vernieuwde klokkenstoel sluit ik deze serie maandag af …