Terwijl ik me nog bezig hield met de Maasvlaktecentrale, stond mijn fotomaatje Jetske een stukje verderop te fotograferen op een bruggetje. Tijd om me weer eens bij haar te voegen …

Er zweefden meerdere gewone oeverlibellen boven het water dat onder het bruggetje door liep. Een paar maal lukte het om er eentje in de vlucht in beeld te vangen. Maar het mooist kun je ze toch wel bekijken als ze even ergens stil blijven zitten …

De echte verrassing bestond uit een paar weidebeekjuffers, die er rond vlogen. De weidebeekjuffer is een soort die houdt van kleinere wateren met stroming, zoals beken, sommige kanalen en kleinere rivieren. Het hele jaar door moet er zuurstofrijk water van goede kwaliteit voorhanden zijn. …

De weidebeekjuffer komt in mijn eigen omgeving maar nauwelijks voor. Daarom was dit wel een hoogtepuntje van de dag. Er was trouwens meer moois te zien. Vanaf dit bruggetje zagen we ook meerdere keren een klein, lichtbruin vogeltje vliegen. Hij landde vervolgens steevast op de rechteroever. Waarschijnlijk had hij daar een nestje. Voor mij was het beestje steeds te snel, maar Jetske heeft er wel een paar foto’s van kunnen maken. De ijsvogel – ook een soort die van stromend water houdt – die we elders tijdens onze tocht als een flits voorbij zagen komen, was ook voor Jetske te snel …