Na onze kuier door Mantgum was het alweer tijd om de steven huiswaarts te wenden. Tussen Irnsum en Akkrum kwamen we langs Oude Schouw. We besloten even een kijkje te nemen bij het gerenommeerde hotel ‘de Oude Schouw’ op de oever van het Prinses Margrietkanaal. Zodra we het terrein op reden, schrok ik van de deplorabele staat van het gebouw en zijn directe omgeving …

Waterherberg “De Oude Schouw” lag aan de oorsprong van de vroegere Middelzee en kent een rijke geschiedenis. Het is al sinds de 16e eeuw een van de oudste pleisterplaatsen van Fryslân. Op dit moment kruist de rivier de Boarne hier het omstreeks 1946 gegraven Prinses Margrietkanaal, oftewel de gekanaliseerde rivier de Wjittering. Op deze historische plek deed de waterherberg dienst als veerhuis gelegen aan de oude Rijksweg naar Leeuwarden. Hier werden gasten, reizigers, dieren, goederen en proviand door de herbergier met de veerpont overgezet …

We liepen voor het haveloos uitziende hotel langs naar de waterkant. Ten westen van ons zagen de brug ‘Aldskou’ over het Prinses Margrietkanaal, aan de oostkant liep het kanaal richting Grou. Daar hadden we ook zicht op het terras aan het water, hoewel er geen gasten te zien waren, zag het terras er pico bello uit …

Terwijl we daar stonden, naderde vanuit oostelijke richting het plezierjacht ‘Wite Swaen’. We keken de boot na tot hij onder de brug uit zicht verdween. Daarna liepen we langs de haveloze voorgevel van het hotel terug naar de auto …

Het is jammer, ‘de Oude Schouw’ is vergane glorie. De laatste eigenaren schijnen er o.a. met verschillende (ver)nieuwbouwplannen alles aan te hebben gedaan om het schip te keren. Keer op keer sneuvelden plannen echter als gevolg van bestuurlijke beslissingen. Intussen staat ‘de Oude Schouw’ te koop via Makelaardij Hoekstra …

– wordt vervolgd