Nadat ik maandag samen met mijn fotomaatje een fotokuier aan de zuidkant van het Weinterper Skar had gemaakt, heb ik gistermiddag weer eens een kijkje genomen bij de dobbe aan de noordkant van het gebied …

Meestal is alleen de zuidelijke oever van de dobbe toegankelijk, omdat het waterpeil te hoog is om er omheen te kunnen lopen. Op de meeste foto’s die ik er maak is dan ook de spiegelende noordkant van de dobbe te zien …

De laatste keer dat ik aan de noordkant ben geweest was afgelopen winter, toen het ijs sterk genoeg was om me te dragen. Omdat het waterpeil op dit moment erg laag is, was gisteren voor het eerst sinds lange tijd de overkant weer eens bereikbaar. Makkelijk ging dat overigens niet, want het was er nog flink drassig. Het kostte me teveel kracht om er op zoek te gaan naar klein spul voor macrofoto’s, maar het stelde me wel in de gelegenheid om eens een foto te maken van de zuidkant van de dobbe …

Daar, in de zuidoosthoek, bij het paadje dat toegang biedt tot de dobbe, staat mijn zo geliefde bankje …

Toen ik enige tijd later bij het bankje arriveerde, zat er een libel – waarschijnlijk een bloedrode heidelibel – op het bankje te zonnen …

Nadat ik een paar foto’s van het beestje had gemaakt, ben ik zelf lekker op het bankje gaan zitten om er in het zonnetje te genieten van een rokertje en het uitzicht …