Vanaf Zwarte Haan hebben we onze tocht in oostelijke richting voortgezet over de Nieuwebildtdijk om uiteindelijk terecht te komen in de buurt van Marrum. Bij de kruising van de Hoge Herenweg en de Wybengaloane ten westen van Marrum heb ik de auto even in de berm gezet om het onderstaande landschap, waarin oude en nieuwe wieken verenigd zijn, even (weer) vast te leggen …

De oude molen is de poldermolen ‘Kleilânsmole‘ uit 1865. In het vroege voorjaar van 2010 is de molen volledig ontmanteld en overgebracht naar een loods in Marrum, waar hij volledig is gerestaureerd. Omrop Fryslân heeft de ontmanteling van de molen te midden van de laatste sneeuwresten in beeld gebracht. Het blijft elke keer weer spannend en fascinerend om te zien hoe zo’n oud bouwwerk, zoals in de geval de 145 jaar oude molen, wordt opgetakeld.

Let trouwens ook even op het tempeltje, dat in de verte op de zeedijk staat. Het ‘Tempeltje van Ids’ mocht natuurlijk ook dit jaar niet ontbreken, maar daarover later meer …

Voordat we aan het tempeltje toe waren wachtte eerst nog een andere uitdaging. Omdat ik woensdag gelukkig een goede dag had, kon ik de lokroep van de Seedykstertoer niet weerstaan. Ik moest de strijd weer aangaan met mijn hoogtevrees èn met die vermaledijde MS …

De Seedykstertoer is een tot uitkijktoren verbouwde boerensilo aan de voet van de zeedijk. Waarschijnlijk vanwege de beslotenheid tijdens de klim is dit één van de weinige uitkijktorens die ik zonder al te veel last te krijgen van hoogtevrees durf te beklimmen. Echt makkelijk ging het bepaald niet, maar met een rustpauze halverwege en de blik strak naar voren en/of omhoog gericht, is het me na twee jaar toch weer gelukt om boven te komen. Deze dubbele overwinning op mezelf werd ook ditmaal weer beloond met een prachtig uitzicht. Morgen volgen de foto’s …