Voorgaande jaren lieten ze zich in de loop van juni steevast zien op de oranje papavers of op de kleinere gele klaproosjes in ons tuintje. Dat leverde elke keer weer lekker knallende kleurencombinaties op …

Dit jaar stonden de papavers en de klaproosjes enkele weken eerder in bloei dan normaal. Als gevolg daarvan verschenen de nimfjes van de struiksprinkhaan (Leptophyes punctatissima) nu pas toen de papavers en de klaproosjes al waren uitgebloeid …

Zaterdag zag ik er ineens eentje op ’n blad van de geraniums zitten. Hij was maar nauwelijks zichtbaar tegen de groene ondergrond, maar toen ik daar nog wat beter om me heen keek, zag ik dat er zeker zes of zeven van die kleine beestjes bij elkaar zaten …

Het blijven wonderlijk beestjes met die wonderlijke uitwendige monddelen, maar ik vind het elk jaar weer mooi om ze in eigen tuin te ontdekken …