Terwijl ik gistermiddag in het Weinterper Skar bij een braamstruik probeerde een koolwitje te fotograferen, bekroop me ineens het gevoel dat ik werd bekeken … Nadat ik mijn ogen even over de braamstruik heen had laten glijden, ontdekte ik de gluurder …
Het was een gewone distelboktor (Agapanthia villosoviridescens), ook wel kortweg distelbok genoemd, een tor van ongeveer twee centimeter lang, die door zijn minstens zo lange antennes nog een stuk groter lijkt …

Dit beestje leek me van achter een bloem aan de braamstruik nauwlettend in de gaten te houden.  Zelf was hij blijkbaar niet zo op aandacht gesteld, want meteen nadat ik de bovenstaande foto had gemaakt, spreidde hij zijn vleugels en vloog hij weg …

Door zijn formaat was de distelbok tijdens zijn verrassend snelle vlucht toch goed te volgen, zodat ik hem nadat hij een stukje verderop ergens was neergestreken, nogmaals voorzichtig kon benaderen om nog een paar foto’s te maken …