Van It Útein, waar ik vorige week donderdag de wulp zag vliegen en waar de grutto een perfecte landing maakte, reed ik naar de Jan Durkspolder. Daar parkeerde ik de auto op de eerste dam voorbij de brug. Hier was ik eind mei gaan staan, toen ik er verrast werd door een kiekendief bij de kijkhut. Deze keer zette ik de auto er neer, omdat ik daar vandaan een mooi zicht had op de onweersbui, die ten zuiden van de Jan Durkspolder voorbij trok. Ik kon de auto net zo parkeren, dat ik het zijraampje open kon draaien zonder echt nat te worden …

Van het onweer kreeg ik geen last. Het heeft een paar maal flink gerommeld, daarna verdween de bui in oostelijke richting. Ook hier had ik weer geluk, want al snel verscheen de bruine kiekendief opnieuw boven het rietland bij de vogelkijkhut …

Nadat hij enige tijd laag over het rietland had gevlogen, steeg hij naar grotere hoogte. Daarna besloot hij de oversteek te maken naar de noordkant van de Jan Durkspolder. Daar kon ik hem vanwege wind en regen niet meer volgen …

Tot zover een uurtje vogelgeluk tussen de buien op de dag van de Europese Verkiezingen