Vanaf de boomstronk langs het pad had ik mooi zicht op het vennetje, dat een stukje verderop spiegelend in een kleurig landschap lag …

Nadat ik vanaf die boomstronk wat foto’s had gemaakt, had ik weer voldoende kracht in mijn bovenbenen om naar het vennetje te lopen. Het lag er roerloos spiegelend bij …

Terug bij mijn boomstronk lag Jetske aan de rand van het vennetje nog plat tussen de paddenstoelen …

Korte tijd later had Jetske zich weer bij me gevoegd, waarna we samen terug liepen naar de auto. Daar wachtte ons nog een kleine verrassing, er zat een prachtige bladpootrandwants op de derde deur. De mooiste herfstkleuren hebben we pas onderweg naar huis kunnen fotograferen tijdens een laatste snelle tussenstop …

Al met al konden we toch weer terugkijken op een geslaagd uitstapje.