Tussen Skrok en Skrins

Na verloop van tijd hadden we het eerst wel bekeken in de vogelkijkhut bij Skrok (OpenStreepMap). Het was voor ons allebei een aangename kennismaking geweest. Best kans dat we hier nog eens terugkomen ….

Bij het verlaten van de hut stonden we meteen recht tegenover een mooie wandelpad, het Swynzerpaad, dat door de weilanden in de richting van Easterein (OpenStreetMap) loopt. In de verte is de kerktoren van dat dorp te zien. Naast het pad is mooi te zien hoe hoog het water hier in de sloten staat. Dat zorgt een stukje verderop al voor wat plasdrasland, waar veel weidevogels van houden …

Nadat we hier voldoende foto’s hadden gemaakt, zijn we in de auto gestapt om verder wat rond te kijken in het weidelandschap Skrok en Skrins. Uiteindelijk kwamen we bij de vogelkijkhut ‘Skrins’ (OpenStreetMap). Ter plekke herkende Jetske de hut als de plaats waar ze vorig jaar ook eens was geweest. Deze vogelkijkhut is voor mij wat minder handig te bereiken dan die bij Skrok …

Bij Skrok konden we de auto bij wijze van spreken voor de deur parkeren. Hier moesten we eerst een flinke kuier van bijna 200 m maken om bij de hut te komen. Morgen neem ik jullie mee naar binnen …

Bij de vogelkijkhut ‘Skrok’

Voorgaande jaren gingen Jetske en ik in het vroege voorjaar meestal naar de Ryptsjerksterpolder of de Surhuizumermieden om de eerste teruggekeerde weidevogels te fotograferen. Omdat ik die dag slechte benen had en omdat het me bij de Mieden wat was tegengevallen, opteerde ik voor een rustig ritje elders door het Friese weidegebied. Jetske stelde daarop voor om naar Skrok en Skrins te gaan. In die omgeving had ze vorig jaar goede ervaringen opgedaan …

We begonnen bij de vogelkijkhut Skrok (OpenStreepMap) aan de oever van de kunstmatige plas Swyns in het Friese oude weidegebied ten oosten van Wommels. Er staat een mooie ruime vogelkijkhut van Natuurmonumenten. Meerdere kijkopeningen op verschillende hoogten bieden aan de west- en noordkant mooi zicht op de plas …

Een eerste rondblik in westelijke richting leerde, dat de grutto’s ook hier (nog) ver van de hut bij elkaar in het water stonden. Verder waren er o.a. een paar scholeksters, maar de grootste schoonheden paradeerden op niet te lange afstand voor de hut heen en weer …

Die zijn voor morgen …