Ter hoogte van de boom, die de zware sneeuwlast van maart 2005 niet kon dragen, hoorde ik plotseling het geroffel van een specht …

Dankzij een paar nieuwe roffels zag ik hem wonderwel snel zitten. Juist op het moment dat ik hem ook door het oog van de camera in beeld had, draaide hij zich om en vloog hij weg …

Toen ik een half uurtje later even lekker in het zonnetje van een rokertje zat te genieten, zag ik ineens iets bewegen op een boomstam iets verderop …

Het duurde even, maar uiteindelijk kreeg ik toch de bron van die beweging in het vizier. Heel even zat ik oog in oog met een boomklever …

Terwijl het beestje weer ijverig over boomstam en takken heen en weer flitste, lukte het om nog twee foto’s van hem te maken …

Alsof het allemaal nog niet mooi genoeg was geweest, begon de bonte specht ook nog weer te hameren. Ditmaal kreeg ik hem in een mooie karakteristieke houding voor de lens. Het was alleen jammer dat de zon op dat moment net achter de wolken verdween …

Kwalitatief halen mijn vogelfoto’s het nog steeds niet bij die van een aantal andere bloggers, maar met een bonte specht en een boomklever binnen een uurtje was mijn dag weer helemaal goed. 🙂