Ik had mijn luikjes gisterochtend nog maar nauwelijks geopend, toen Jetske belde met de vraag of ik tijd, zin en energie had om weer wat filmopnamen te maken in het rietland van haar zwager en zijn compagnon. Tijd en zin had ik wel, met de energie was het een ander verhaal, want mijn energieniveau staat sinds de jaarwisseling op een belabberd laag peil. Omdat het stralend mooi weer was, en omdat het me wel goed leek om even wat buitenlucht op te snuiven en wat te bewegen, besloot ik toch Jetske’s vraag maar bevestigend te beantwoorden.

Een uurtje later reed ik door het zonnige Friese land in de richting van de Weerribben. Toen ik over de A32 rijdend de grens met Overijssel passeerde, reed ik pardoes een mistveld in. Nadat ik Jetske had opgepikt, brak het zonnetje weer even door, dat bleek echter maar van tijdelijke aard te zijn …

Het gemaaide riet wordt in bossen bijeen gezet …

Met een kammachine wordt de ruigte (het afval) tussen de rietstengels vandaan gekamd …

Vervolgens wordt het riet in grote bossen bijeen gebonden …

Deze grote en zware bossen riet worden vervolgens naar het pad gedragen …

Daar wordt de onderzijde van de bossen nog even netjes recht bijgesneden …

Tot slot worden de bossen langs het pad bij elkaar gelegd, waar ze wachten op verder vervoer …

Morgen meer …