Terwijl Jetske en ik nog wat rondscharrelden op de oever van het Wad, had Aafje het zich gemakkelijk gemaakt …

De foto’s die ik hier gisteren liet zijn, zijn allemaal in westelijke en zuidwestelijke richting gemaakt. Tot slot richten we de blik nog even in zuidoostelijke richting, waar we zicht hadden op een soort pier …

Aan het begin van die pier staan een aantal kunstwerken van natuursteen en op een heuvel meende ik zelfs een bankje te ontwaren. Maar even onthouden, want dat is later nog wel eens een bezoekje waard …

Intussen werd het tijd om de fiets weer eens op te zoeken, want mijn benen begonnen te protesteren, en Aafje zou ook wel haast uitgekeken zijn …

Nou vooruit, nog een laatste foto van het Wad dan … daar kon Aafje nog best even op wachten, ze zat daar tenslotte lekker …

Nog maar net weer onderweg moest ik de dames even tot rust manen. Niet dat ik het tempo niet bij kon houden, maar omdat ik toch nog even een paar plaatjes wilde schieten …

Niet zo ver bij het fietspad vandaan stond een wonderlijk bouwwerk met een nog wonderlijker opschrift …

IJs en zopie …
Zou het onderdeel uitmaken van het Oerol festival, dat gisteren onder erbarmelijke omstandigheden van start is gegaan …?