Toen de juffertjes waren afgekoeld, was het tijd om zelf op zoek te gaan naar wat verkoeling, en dus vervolgde ik mijn weg langs en door het zompige rietveld naar het prieeltje dat in de verte lonkte …
Onderweg werd mijn aandacht getrokken door een vogeltje dat aan de andere kant van de vaart het hoogste lied zat te zingen, het zal wel een rietzanger zijn geweest …
In eerste instantie probeerde het beestje zich nog te verbergen achter een rietpluim, maar ik kreeg hem toch lekker in het vizier …
Uiteindelijk kwam ik dan toch bij het prieeltje aan, daar heb ik een tijdlang heerlijk zitten genieten van het koele briesje en het uitzicht over het water …
De waterlelies deinden zachtjes op en neer …
Visdiefjes vlogen af en aan en deden regelmatig een poging om een visje te verschalken …
Witte wollige wolkenplukjes dreven langzaam voorbij …
En de aalscholvers genoten op hun eilandje waarschijnlijk evenzeer van zon en wind als ik …
