Ook op grijze oktoberdagen als gisteren en vandaag is beweging en wat frisse lucht van belang, daarom ben ik even naar de Jan Durkspolder gereden, waar een flauw zonnetje af en toe net even door de bewolking wist te prikken …

Langs de picknicktafel en de bankjes ben ik over het door wilgen omzoomde pad naar de oude en grootste vogelkijkhut gelopen …

Aan het eind van het pad doemt ineens de ingang van de met riet bedekte vogelkijkhut op …

Binnen nestel ik me op één van de bankjes voor de openstaande luikjes. Met uitzondering van een enkele meerkoet valt er weinig leven op de plas te zien …

Als ik de blik naar het oosten richt, lijkt het even wat op te klaren, maar al snel is het blauw weer verdwenen in de grijze grauwheid …

Meer dan wat koeien bij de boerderij en een paar groepjes overvliegende ganzen in de verte krijg ik niet te zien …

Tijd om terug te gaan en uit te kijken naar zonniger momenten.