Je hoort mij niet zeggen dat ons tuintje al jarenlang een paradijs is voor vlinders, bijen en andere insecten, daarvoor is het er vooral vanwege de hazelaar te donker. Desondanks heb ik er de afgelopen jaar heel wat insecten kunnen kieken. Maar dit jaar is het echt waardeloos. Ik moet echt op zoek naar insecten, en meestal is zo’n zoektocht nog vruchteloos ook …

Vaste gasten zijn vrijwel ieder jaar de grappige, groene nimfjes van de struiksprinkhaan. Voorgaande jaren kon ik vaak meerdere exemplaren fotograferen op de papavers of de gele lis. De afgelopen weken heb ik verschillende keren een vergeefs rondje door de tuin gemaakt om naar ze uit te kijken …

Terwijl ik onlangs bij de vijver op het terras zat, zag ik vlak bij mijn stoel iets traag bewegen op een blad. Mijn belangstelling was meteen gewekt … jawel, het was een nimfje van de struiksprinkhaan. Eindelijk! Dat kon in feite maar één ding betekenen: dit beestje was voor de verandering nu eens op zoek gegaan naar mij …  🙂