De laatste dijkcoupure

We zijn aangekomen bij de laatste dijkcoupure die ik in het kader van deze serie laat zien. De boerderij die erachter schuil gaat, ziet er in tegenstelling tot de vorige boerderij zeer goed onderhouden uit …

De gemetselde dijkwand aan de linkerkant genummerd 22, ziet er ook nog goed uit. Met nummer 24 aan de rechterzijde is het duidelijk minder gesteld, daar mist een flinke brok uit de muur. Achter die geteisterde dijkwand zie je trouwens ook het schotbalkenhuisje staan, met onder het roestkleurige dak de zware balken, die in de gleuven van de dijkwand geschoven kunnen worden …

Van achter de dijkcoupure naar buiten kijkend, is nog beter te zien dat er een flinke hap uit het metselmerk mist. Ik mag toch hopen dat er vanaf nu wat zuiniger mee omgegaan wordt, want dit rijtje dijkcoupures aan de Alddyk tussen Paesens en Anjum is een mooi stuk cultureel erfgoed dat het verdient om bewaard te blijven …

Dijkcoupure 12-14

We kijken nog eens bij een volgende dijkcoupure, die vinden we aan de Alddyk 12-14. Aan de weg staan een paar duidelijk genummerde brievenbussen en in een hok zit een konijn dat eieren schijnt te leggen …

De wanden van deze coupure zien er een stuk beter uit dan die van de eerste dijkcoupure die we hebben bekeken …

De oude boerderij die erachter staat, lijkt zijn beste tijd wel te hebben gehad …

Op het erf staan langs de muur diverse oude gebruiksvoorwerpen, waar vast nog wel een paar aardige tuinornamenten tussen te vinden zijn …

Maar daar waren we niet voor gekomen. Het was ons om de oude dijkcoupure te doen, en die ziet er nog heel aardig uit …

Jetske had intussen alweer een beestje gevonden om even aan te kunnen halen, ditmaal was het een geit. Die geit leek meer aandacht te krijgen dan deze dijkcoupure. Maar eerlijk is eerlijk, ze heeft er een mooie fotoserie van gemaakt. Nadat ze zich van het dier los had weten te rukken, vervolgden we onze weg in de richting waarin de weg op onderstaande foto’s verdwijnt …