Tagarchief: baarlo

Waar De Dood rondwaart

Geplaatst op door

In al die jaren dat we regelmatig samen op pad zijn, is het talloze keren voorgekomen dat we een familielid van mijn fotomaatje tot in de zoveelste graad tegenkwamen. De bewoners in de omgeving van de Weerribben en de Wieden zijn een honkvast volkje. Dat bleek ook toen we spontaan een rondleiding over de begraafplaats kregen van de beheerder, die er blad stond op te ruimen. Ook daar trof Jetske bekenden aan …

fotonmaatje Jetske krijgt een rondleiding over de begraafplaats van Baarlo

“Daar ligt die en die …, en dat graf daar is van hem en haar …” De man had bij ieder graf wel een verhaal en verschillende keren kwamen we langs bekenden en verre familieleden van mijn fotomaatje. Terwijl ik tussendoor wat plaatjes schoot van grafornamenten, hoorde ik onze gids zeggen: “En hier ligt een van onze meest vermaarde oud-inwoners, meester De Dood. Meester De Dood was de laatste onderwijzer van de school in het naburige Nederland. Na zijn dood in 1892 werd het schooltje verplaatst naar een buurdorp. “Maar,” zo zei de beheerder met een knipoog: “Er wordt gefluisterd dat De Dood hier op mistige avonden nog wel eens rondwaart …,”

fotonmaatje Jetske krijgt een rondleiding over de begraafplaats van Baarlo
een graf op de begraafplaats van Baarlo
een grafornament op de begraafplaats van Baarlo
een grafornament op de begraafplaats van Baarlo

Bijna aan het eind van de rondleiding kwamen we bij het graf van een in de Tweede Wereldoorlog overleden meisje. Er was een foutje in de naam geslopen, vertelde onze gids. Om secuur aan te wijzen waar de fout zat, ging hij voor ons op de knieën …

de beheerder wijst op een foutje op een grafsteen
de beheerder wijst op een foutje op een grafsteen

Een paar maal heb ik een korte video-opname gemaakt om jullie ook even deelgenoot te maken van een paar verhalen en de sfeer op de kleine dodenakker van Baarlo …

De klokkenstoel van Baarlo

Geplaatst op door

De dag was nog niet om na de rondvlucht langs en boven de Wetering, daarom reden we nog een rondje door de omgeving. Toen we even later langs het dorpje Baarlo (kaart OpenStreetMap) kwamen, zag ik daar een klokkenstoel staan. Een stop was snel gemaakt.

De klokkenstoel staat op een ruim 600 jaar oude begraafplaats bij Baarlo, aan de voet van de oude zeedijk langs de voormalige Zuiderzee. De oorspronkelijke kapel bij de begraafplaats is in 1825 verloren gegaan bij een zware stormvloed. Sindsdien bleef de begraafplaats als markant, geïsoleerd element zonder luidklok in het landschap over …

de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo
de klok in de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo
het dak van de klokkenstoel van Baarlo met windvaan

In 2012 zag Jan Kuipers uit Steenwijk, die een adviesbureau voor luidklokken heeft, een klokkenstoel met luidklok op Marktplaats staan. Kuipers vond het zonde dat dit ding verloren zou gaan. De stoel stond te verpieteren op een bouwplaats. Met hulp van een bevriende aannemer kon de klokkenstoel gekocht worden.

De protestantse gemeente Blokzijl, eigenaar van de begraafplaats, had belangstelling voor de klokkenstoel. Ook de gemeente Steenwijkerland werkte mee aan plaatsing. In april 2017 klonk er voor het eerst in waarschijnlijk honderden jaren weer klokgelui in Baarlo …

de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo
de windvaan op de klokkenstoel van Baarlo
close-up van de klok in de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo
het strooiveld bij de klokkenstoel bij de begraafplaats van Baarlo

Jetske was al meteen na het uitstappen aan de praat geraakt met de man, die bladeren stond te vegen bij de ingang van de begraafplaats. Hij stelde zich voor als gids, hovenier, doodgraver, straatveger, beheerder en klokluider van de begraafplaats. De beste man liep hier duidelijk al jaren rond, hij wist bij ieder graf wel een verhaal vertellen …

Jetske krijgt een rondleiding op de begraafplaats

De kerk aan de kolk

Geplaatst op door

Na ons bezoek aan de bollenvelden bij Bant zijn we via Luttelgeest, Blankenham en Baarlo deels over de oude Zuiderzeedijk terug gereden in de richting van de Weerribben. Die oude zeedijk vormt de grens tussen het oude en het nieuwe land, tussen Overijssel en Flevoland. Voordat de Noordoostpolder werd aangelegd, beukte de Zuiderzee hier regelmatig tegen de dijk, die het achterliggende land moest beschermen …

160503-1400x

Op diverse plaatsen zijn aan de noordoostelijke kant van de dijk kleine en grotere waterpartijen te zien. Deze zogenaamde kolken zijn de overblijfselen van dijkdoorbraken. Door het rond kolkende water zijn diepe gaten ontstaan, tot wel 10 meter diep. Bij het doorbreken van de dijk was de kracht van het water vaak zo groot, dat de dijk niet meer te dichten was. Om de kolk werd dan een nieuw stuk dijk aangelegd, vandaar ook dat de dijk voortdurend van links naar rechts door het land slingert. Wat nu nog resteert zijn vaak kleine, diepe poelen …

160503-1355x

Aan één van die kleinere kolken achter de dijk staat de uit 1892 daterende kerk van Blankenham. Daar hebben we even korte tussenstop gemaakt om wat foto’s te maken. Aan deze foto’s is goed te zien wat een een beetje zonlicht bij wisselend bewolkt weer kan doen …

160503-1358x