Op het groene blad ging het nimfje van de struiksprinkhaan helemaal op in zijn omgeving, dat was op het gele klaproosje geenszins het geval …

Op het klappertje was van camouflage geen sprake, daar knalde hij er lekker uit …

Hier lukte het me nog wat beter om die vreemde uitwendige delen van zijn mond in beeld te brengen …

Op het juiste plekje is hij goed gecamoufleerd, maar het nimfje van de struiksprinkhaan is duidelijk geen kameleon …   🙂