Half juni kwam ik tussen Oudega en Earnewâld langs een weiland, waar ongeveer 15 jonge stieren rond banjerden …
Op zich niet zo heel bijzonder natuurlijk, je ziet een dergelijk tafereel tenslotte wel eens vaker op het platteland …
Maar toen ik zag, dat twee van die stoere knapen de strijd met elkaar leken aan te gaan om de heerschappij over de wei, heb ik de auto toch maar even in de berm gezet …
Tijd om de videofunctie van mijn camera weer eens te benutten …
Donderdag heb ik samen met mijn fotomaatje weer eens een bezoek gebracht aan Hendrika en haar boer. Ondanks het koude en donkere weer werd het als vanouds weer een gezellige dag. Om te beginnen was het goed en gezellig om weer eens bij te praten met Hendrika en meneer de boer …
Natuurlijk mocht een rondje over de boerderij ook ditmaal niet ontbreken. Het opsnuiven van de geur in de stallen roept altijd meteen weer jeugdherinneringen op, dat was ook nu weer niet anders. Het vee stond er van jong tot oud weer blakend van gezondheid bij …
Maar de show werd halverwege de rondgang toch echt gestolen door de jongste boerderijpoes -een beestje van een week of vijf, zes- die me zonder al teveel schroom benaderde toen ik neerknielde om een foto van hem te maken …
Op zo’n moment merk ik, dat ik nog altijd een kattenmens ben. Bij zo’n jong en speels katje ga ik meteen voor de bijl. Het was dan ook maar goed, dat ik op dat moment nog niet wist dat ik hem tegen elk aannemelijk bod mee had kunnen krijgen …
“It ferstân moat foarop,” zeggen we in Fryslân op zo’n moment, oftewel: toch maar even het koppie erbij houden. Zo’n dartel beestje is nu wel mooi, maar na verloop van tijd moet je er toch een stuk vrijheid en flexibiliteit voor inleveren. En ik geloof eerlijk gezegd niet of we daar in Huize Afanja alweer aan toe zijn …
Nog steeds geen stabiel zomerweer in Nederland, maar we hadden wel een paar mooie dagen met fotogenieke plekjes en momenten …
Still no stable summer weather in the Netherlands, but we did have a few nice days with photogenic places and moments …
Het waaide hard, waardoor de Friese vlag bij de boerencamping “De Polle” bij Goëngahuizen heftig wapperde …
The wind was blowing hard, making the Frisian flag at the camping site “De Polle” near Goëngahuizen wave extreme …
Aan de andere kant van de weg was de lucht wat opener …
At the other side of the road the sky was more open …
Boven de pluizige cumulus- of stapelwolken leken zich door de harde wind Altocumulus lenticularis of lenswolken te vormen …
Above the fluffy cumulus clouds seemed Altocumulus lenticularis or lens clouds to be formed by the stormy wind …
Deze afgeplatte wolken, die een lensvorm aannemen, ontstaan meestal boven bergachtig gebied, boven Fryslân zien we ze niet zo vaak …
These flattened clouds, which assume a lens shape, usually arise over mountainous areas, above Fryslân we don’t see them very often …
Wil je meer Skywatch foto’s zien? Gewoon even op het logo klikken …
Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …
Maak er een mooi weekend van!
Wishing you all a wonderful weekend!
Als zon en wind dan eindelijk weer even meewerken, bloeit de liefhebber van de macrofotografie op, wanneer op een betrekkelijk klein oppervlak diverse onderwerpen zich in hoog tempo aandienen …
Tijdens mijn fotokuiertje in het Weinterper Skar trof ik dinsdagmiddag behalve de gewone distelboktor ook een waterjuffer aan, het lijkt me een azuurwaterjuffer te zijn, die net een lekker hapje had gevangen …
Ik heb geen idee wat voor beestje hier als lunch diende, maar het smaakte blijkbaar prima, want binnen de kortst mogelijke tijd was het insect met vleugels en al verslonden …
En dan glijdt het laatste hapje naar binnen …
Nadat ik vier dagen achtereen niet verder was gekomen dan de tuin, heb ik gistermiddag weer even een kijkje genomen in het Weinterper Skar. Daar hoefde ik niet ver te lopen om een beestje te vinden, dat ik in ons tuintje niet snel aan zal treffen …
Aan de rand van het struikgewas zat een gewone distelboktor of distelbok (Agapanthia villosoviridescens) lekker in het zonnetje. Hij leek het geen probleem te vinden dat ik wat foto’s van hem maakte, want bij bleef mooi zitten. Totdat ik nog even een portretje recht van voren wilde maken, toen liet hij zien, dat hij met zijn ongeveer 2 cm lange lijf en de nog langere voelsprieten ook kan vliegen …
Met relatief lage temperaturen, weinig licht en veel wind blijft het behelpen met de macrofotografie. Vlinders, waterjuffers en libellen laten zich maar mondjesmaat zien …
In ons tuintje zie ik eigenlijk alleen een keur aan vliegen en bijen. Gistermiddag streek er een vlieg neer op de gft-container, eindelijk eens een plekje dat niet heen en weer deinde in de wind …
Omdat ik daar zelf ook nog eens wat steun kon vinden om mijn camera stabiel te kunnen houden, kon ik eindelijk weer eens een paar plaatjes schieten van een paar (voor)beeldige facetogen …
Mooi, hè …!?
Nadat ik onlangs in het Weinterper Skar al een paar vliegen had gefotografeerd, waarvan de een de ander lekker zat op te peuzelen, trof ik vorige week dit sinistere duo aan in De Deelen …
Volgens mij mogen we dit met recht een dodelijke omhelzing noemen …
Afanja's Weblog 