Terugblik juni 2022

Juni begon koel en wisselvallig, prima weer voor een fotokuier in het Weinterper Skar waar de natuur in mei en juni altijd het mooist is …


Er vlogen vrij veel waterjuffers rond, een enkeling wilde wel even poseren, maar ze maakten het me niet gemakkelijk met hun beweeglijkheid. De brede orchissen die ieder jaar tevoorschijn komen in het gebied, hebben wat meer geduld en nemen vaak echt even de tijd voor een fotosessie. In de tuin vormden de oranje klaproosjes op 7 juni een gewillig onderwerp. Zwaar van de regendruppels hingen ze zachtjes wiegend in de wind te drogen van het waterballet van de dag ervoor, waarbij 28 mm regen in de tuin was gevallen. In de Jan Durkspolder zat de kolonie lepelaars dit jaar aan de westkant tegenover de hut. Dat leek perspectief te bieden op foeragerende lepelaars rond de hut later in het jaar …

Tijdens een van de ritjes onderweg naar de ijsvogels stond het verkeer rond Drachten aan alle kanten vast door demonstrerende en blokkerende boeren. Uiteindelijk wist ik mijn doel natuurlijk wel te bereiken, en daar lukte het een uurtje later toch weer om een ijsvogel met een vers visje in beeld te vangen. In de ochtend van 30 juni verschenen er ’s ochtends onweersverklikkers aan het zwerk. ’s Avonds trokken er inderdaad onweersbuien over, maar van een fotogeniek onweer kwam het in mijn directe omgeving niet, wel viel er ’s avonds 18 mm regen …

Na een koele start liepen de temperaturen gaandeweg de maand steeds wat verder op. Dat gebeurde gelukkig niet in een egaal stijgende lijn, maar golfsgewijs. Op 23 juni kon ik de eerste tropische 30,1°C in de tuin noteren, daarnaast telde juni 3 zomerse dagen met een maximumtemperatuur van 25°C of hoger. De gemiddelde temperatuur kwam met 16,7°C ruim 2 graden hoger uit dan de gemiddelde 14,4°C in juni over de periode 1971-2000. Met in totaal 102 mm neerslag was het een natte boel, maar vanwege het buiïge karakter waarmee de regen viel, liepen de hoeveelheden regen over het land sterk uiteen …

Klaproosjes en lampionnetjes

De klaproosjes zaaien zich de laatste jaren steeds verder uit in onze tuin. Samen met een paar soortgenootjes is dit klaproosje vanuit de tuin overgewaaid naar het terras. De foto van dit mooie klaproosje heb ik al begin mei op het terras gemaakt tegen de achtergrond van een bloembak …


In die bloembak staat onze lampionplant. Van lampionnetjes is echter nog geen sprake als de klaproosje bloeien. De lampionplant begon dit jaar pas in augustus te bloeien. De onderstaande foto van het bloemetje van de lampionplant heb ik begin september gemaakt …


Tegelijkertijd hingen er ook al een paar lampionnetjes te pronken tussen het bladerdek. De onderstaande serie laat mooi het verkleuren van de lampionnetjes zien, terwijl ze hangen te rijpen …

Ook het verkleuren van de individuele lampionnetjes van boven naar beneden levert mooie overgangen van groen naar oranje op. En dan zien we op de onderstaande foto’s behalve de lampionnetjes ook de klaproosjes weer in beeld komen. Nou ja, de restanten van de klaproosjes …


Langzaam vallen de zaaddoosjes van de kleine klaproosjes uiteen. Alleen een op kant lijkend materiaal lijkt het geheel nog bij elkaar te houden. En zo maakt het ene oranje op ons terras geleidelijk weer plaats voor het andere …


Ingepakt – uitgepakt

De grote papavers zijn in de loop der jaren uit de achtertuin verdwenen. Omdat we er dierbare herinneringen aan bewaren, heeft Aafje onlangs een deel van de papavers uit de voortuin opnieuw geïntroduceerd in de achtertuin. Dat heeft intussen geresulteerd in een eerste bloem …

Tijdens de regen begon de knop gistermiddag voorzichtig open te gaan. Vanmorgen was hij helemaal geopend en wapperde hij fier in de wind …

Bevrijdingsdag in beperkte vrijheid

Alles is raar dit jaar. Zelfs onze 75e Nationale Bevrijdingsdag zullen we dit jaar zoveel mogelijk in eigen huis en tuin moeten vieren. Het wordt een viering in beperkte vrijheid. Geen festivals, geen optochten met oude legervoertuigen en geen vuurwerk. Van alle evenementen die dit jaar niet door kunnen gaan, steekt dit eigenlijk nog het meest. Niet zozeer omdat dit voor mij persoonlijk de belangrijkste feestdag van het jaar is, maar vooral vanwege het feit dat het mogelijk/waarschijnlijk een definitieve streep door de rekening is voor de laatste geallieerde veteranen die nogmaals over zouden komen voor de feestelijke viering van de vrijheid …

Ik vier Bevrijdingsdag hier vandaag op bescheiden wijze met een paar vrolijke oranje bloemen. De foto’s van de goudsbloemen hierboven heb ik onlangs in de tuin van mijn fotomaatje gemaakt. De klappertjes hieronder staan momenteel zachtjes wiegend in de wind in onze tuin te pronken …

Ondanks alle beperkingen wens ik jullie allen een fijne Bevrijdingsdag. Laten we het op waardige wijze vieren. En wat mij betreft doen we allemaal mee met het initiatief van Claudia de Breij, dat intussen ook is omarmd door het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Om 16:55 uur (vijf voor vijf) laten we met ramen en deuren open allemaal ‘Zing, Vecht, Huil, Bid, Lach, Werk en Bewonder’ van Ramses Shaffy uit de luidsprekers klinken …

Hoe en wat 2019 – 12

In de eerste week van december was het rustig hogedrukweer, daarna volgde een lange periode met vaak onstuimig weer, waarin het meer op herfst leek dan op winter. Tot de kerstdagen bleef het zacht. De laatste dagen verliepen weer wat zonniger en kouder, het kwam zelfs nog enkele keren tot lichte vorst in de nacht. Uiteindelijk kwam de gemiddelde temperatuur in december in ons tuintje uit op 5,4 ºC. Met 2 graden boven het langjarig gemiddelde over de periode 1971-2000 was het een zachte decembermaand.

Mijn weblog stond in december goeddeels in het teken van het Waterloopbos in de Noordoostpolder, met daarin een hoofdrol voor ‘Deltawerk 1.1’, de oude Deltagoot. Maar ook in december hield ik oog voor wat er in de tuin zoal te zien was. Een primeurtje was in dat opzicht de verschijning van een winterkoninkje

Sinds Sinterklaas kijken wij uit op een bos. Dat zit zo …
Afgelopen jaar hebben we serieus belangstelling getoond voor een huis, dat aan de rand van een dorp en tegen een bosrand aan staat. Qua stand echt een plaatje. Nadat we een bezichtiging en een gesprek met de makelaar hadden gehad, moesten we helaas tot de conclusie komen dat er teveel aan verbouwd zou moeten worden om er naar tevredenheid te kunnen wonen. Dat werd ‘m dus niet.

Omdat Sinterklaas dat wel een erg sneu verhaal vond, schonk hij Aafje ter compensatie een klein kunstwerkje. Een door Klaproos met de hand beschilderde steen. Op deze manier kijken we toch uit op een bos. Is het niet een pronkstukje …

Met gemiddeld over het land 63 mm neerslag tegen een langjarig gemiddelde van 80 mm was december aan de droge kant. In onze tuin was het beeld niet anders, hier viel 58 mm tegen normaal over de periode 1971-2000 ca. 74 mm.

Tussen kerst en oud & nieuw was het droog en liet de zon zich regelmatig zien. Vooral de zonsopkomst en -ondergang was op die dagen veelal erg mooi en kleurrijk. Ik kreeg op 28 december de kans om een mooie zonsondergang te fotograferen vanuit de tuin van vriendin en fotomaatje Jetske. Vanuit onze eigen tuin heb ik op de namiddag van 30 december, tussen de bamboe door, voor het laatst in 2019 nog even een laatste blik op de maan kunnen werpen …